১৮; ৮-৩১। বংশাৱলি। তেনে কখা নককে। ঠিমা এেিয়লৰ নই। ফলেৰ সকলে বাহিনী থিয় হৈ আছে। আপোনাৰ এৰ পলক খতি আ দি। ১৯ তাৰ পাছে যিহোৱাইকলে, ইস্ৰায়েলৰ আহাৰ কলে, খিয়ায় পুতেক শাখায়ক ৰেখাই আগে। | গৈ ৰামোগিলিয়াত পতিত বৰ ৯ সেই সময়ত ইয়েলঃ না আৰু যি নিতে কোনে তেওৰ বুভি আব। তেতিয়া পাৰ যিহেচিফ লাইনে আপোন | কোমোত্তে এক ভাৱে আৰু আন কোনো ৰায় পিচিয়াৰ প্ৰবেশবানৰ ওৰ|• আন তাৰ ফলে। বেত এক আই ওলাই এখন সকলি ঠাইত কাপোৰ আপোন সিংহ-1 এৰি যিহোৱাৰ সাতে থিয় বৈ ফলে,ময়ে সনত বহি আছিল, আৰু আটাইগবাদী ও এবি অমি। তাতে যিহোৱাকলে, লিকে তেওঁবিলাক আগত বাণী প্ৰচাৰ | কিৰে? সি কলে, ময় গৈ তেও অটাই ১টি অলি। বিশেষকৈ কলমৰ পুতেক। | বীবিলা মুখত মিছা কতা আহম। চিকিয়াই আপোনাৰ নিমিত্তে লোহাৰ শি৷ তেতিয়া তেওঁ কলে, হয়, তুমি তেৰ প্ৰতি এযোড় সাতি লৈ: কলে, যিহোৱাই এই| আবা, আৰু কৃতকাৰ্য্যও বো; ওলাই যোৱা, চাপে লৈ ইয়াৰ আপনি অনামীয়-২ সেইপে কাগৈ। এই হেতুকে, দেখা, ফিহো- বিলাক সংবৰ নবালৈকে এটি কিব। বাইতেৰ এইসলোববাদবিলাক মৃত ১১ আৰু আন সকলো বাদলকেও সেই মিছ কত এক আদিলে; কিন্তু যিহোৱাৰ পেই বাণ এৰ কৰি কলে, আপুনি | তোমাৰ বিষয়ে অমলৰ কথা কলে। তেতিয়া ৰায়োগিলিয়ালৈ যাওক; তত আপুনি কৃত। | কমলাৰ পুতেক শিদিবিয়াই ওচৰলৈ আহি কাৰ্য ব; কিয়নো যিহোৱাতা মহাৰাৰ | মায়াৰ গালত চা মাৰি কলে, তোষ্ণ কথা ১২ (তি লগাই দিব। পাত্ৰে ঘি তে মীখায়াক | কবৰ নিমিত্তে যিহোৱাৰ আৰ গোয় পৰা কোন মাতিবলৈ গৈছিল, দি তেওঁক কলে, দেখা, পথটি গল? তাতে মীই কলে, দেখ, যি তববাদীবিলাকে একে মুখেৰ ৰায় আগত | দিলা তমি লুকাবৰ নিমিত্তে তিৰ খোটালিল মনৰ কথা কৈছে; ময় বিনয় কৰে, তোমাৰ কৰে; ময় বিনয় কৰো, তোমাৰ | সোমাই যায়, সেই দিনাই তকানি। পাছে বাক্যও তেওঁবিলাক এনৰ বাক, মিচিনা | ইমেল চাই আ কৰিলে, মখায়ক ধৰি ওক; তুওি মলৰ বাক্য কব। তাতে যখ- নগৰৰ অধ্যক্ষ আমোদৰ আৰু ৰায়কেৰ ৰই ফলে, যিহোৱা নীল শপ, যাৰ | যোৱাৰ ওচ্যলৈ আকৌ লৈ যা , আৰু কবি, ঈশ্বৰে মোক যিকে , অয় ভাব কম। | ৰ সে কৈ,ইয়াক বন্দীশাল বা ১০ পাছে তোৰ চৰলৈ আহিলভ, নাই | কৰি যোৱা, আৰু যয় কুশলে নাহেমানে,ইয়াক কে সুধিলে, হে মীখায়, আৰিয: ধাৰ নিমিত্তে ক য় আৰু কত জল কৰিবলৈ ৰামোগিলিয়লৈ যাম নে, 1২০ লিয়া। তাতে মীথায়ই কলে, তুমি যদি কোনো নাইবা যায় না। ম; তাতে তে কলে,। ৰুলে কুলে উলটি আহা, তেতে যিহোৱাই মোৰ বক, আপোনালোক কৃতকাৰ্য্য , আৰু মুখে বাক্য কোৱা নাই। তেওঁ আৰু কলে, হে নিতক আলোবিলাকৰ হাতত সমৰ্পণ মাতিবিলাক, দয়াক সকলোৱে খনা। ১৫া হব। তেতিয়া তাই তেক ফলে, তুমি | ২৮ তাৰ পান ইত্ৰায়েলৰ বা আৰু বিৰ যিহোৱাৰ নামেৰে মোক কেবল সত্য বাক্য, বিঘা জ ৰামো-গিলিয়দলৈ গল। বলৈ, মা তোমাৰু বিমান যায় শপথ খুৱাম | পান ইনালেৰ ৰাই যিহেচাক ফলে, ১৬ তাতে তেও ফলে, মা গো ত্ৰায়েল ময় অন্য বেশ ধৰি মৃত লোমম; কিন্তু আপুনি কীয়া নোহোৱা যে অকিন্তু নিচিনাকৈ। বলে আপনাৰ ৰাবি পিছোক। তেতিয়া পৰ্ববেৰ ওপৰত বিলি হৈ থকা দেখিলে, ত্ৰালেৰ কাই অন্য বেশ ধৰিলত, তেওঁবিলাক আৰু যিহোৱাই কলে, সেবিলাকৰ গৰাকী। মৃত ওলামাল। কিন্তু আমৰ ৰৱাই আপোনাৰ নাই; লিংক এভিন আপাৰ : আপোনা ধৰ অবিলাকক এই আজ দিছিল, বোলে, ১০ বলৈ কুশলে উজট যাক। পাছে ইসিৰ। | তোমালোকে ইয়েল কাৰ বাহিৰে সৰু ৰাইযিহাক লে, লি মোৰ বিয়ে | কি বড় আন কাৰে লগত যুবকৰি। এই লৰ চাবণী সৰকৰি কেবল অনুহে যেকেখধ্যবিলাকে যিহোক দেখি, এৰি কৰি, কি আলেম পূৰ্বেই এদেশের অ, এইবুলি রেলগত যু ১৮ অশোনার পর কে নাই? যীয়াই। কৰিবলৈ ওলীয়া হৈ গল; তাতে যিহোক বা লাফালকে হিয়া। এস পারিবলৈ ঝিল। (তিহাৱাই তেওঁক না, যধিতে আপোন নিয়ামত ববি। সহকরিলে; আর তে এর পর একা দেখিলো; তোর কোলে মা বা রিব ঘাবলৈ সিহতৰ মনত প্রযুখিয়ালে।) 43
