১৫; ১০-১৬; ১০।] ২ বংশাবলি। ৪৪১ যমিক চিমিয়ানৰ পৰা অহা লোকবিলাকক | পাই; আপুনি গৈ, ইয়েলৰ, বাচা ৰা গোটাল; কিনো তে যিহোৱা ভয় মোৰ ওচৰ পৰ ৫টি যাৰ নিমিতে, আপুনি লগত থকা দেখি, তালেৰ মাৰ পৰনে তেওঁৰ লগত বা নিয়মটা ভালো। তাতে অনেক লোক আহি তেলীয়া হৈছিল। এই বিদদে আছা ৰজাৰ কথা শুনি, ইস্ৰায়েলৰ পে আচাৰ ৰাজধ্য পাশ হয়, তৃতীয় | নগৰবোৰৰ বিৰুতে আপোন মৈনাম যাহত লিলিকে ঘিচাল গোট খাল। সেপন্সিলিক পঠাই, ইয়েন,দান,আহেল ১১ আৰু সই সময় সিবিলাকে পুটি অন৷ যন্ত যৰি, আৰু নালীৰ সকলে উড়ালনগৰ | পা সাত শ গৰু, আঃ সাত লৰি নেয় | আযাত কৰিলে। তেতিয়া বচাই এই সংবাদ ১াগ যিহোৱা উদ্দেশে বলিদান ৰিলে। আৰু | পাইৰা সৃঢ় কৰিবলৈ এড়িলে, আৰু আপোন লিলিকে অপোলাবিলাক সকলো চিতেৰ কাৰ্যৰ পয়া কান্ত হল। পাছে অচি নাই সকলো মনেৰে আপোনালিৰ ওপৰপিতৃT গেই যিকি লগত লৈ গল; আৰু বাচাই বিলান্ত শৰ যিহোক বিচাৰিবলৈ এটা যি শিল আৰু কাঠবোৰেৰে মা দৃঢ় কৰিছিল, নিয়ম কৰিলে; সৰু কি বড়, মটা কি তিতা, ৰামাৰ সেই শিল আৰু কাঠবোৰ সিবিলাকে লৈ ১০ যি কোমোত্তে ইয়েল যিহোৱা বিচাৰ। গল; আৰু তেওঁ ভাৰ ৰায় গেব আৰু মিশা নকৰি, তাৰ প্ৰাণ ব, বয়াকে লিবিলাকে হ কৰিলে। সেই সময়ত নানী দৰ্শকে যি ১০ বি কৰিল। লিবিলাকড় মাতেৰে জয়ধ্বনি দাৰ আচা ৰজাৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁক কলে, | কৰি,তুৰী আৰু শিবইযিহোৱাৰ সাতে তুমি আপোন্য যিহোৱাৰ ওপৰ নিৰ্ভৰ ১৫শপথ কৰিলে। এই শপথত গোযিদই মৰি অমৰ কাৰ ওপৰ নিৰ্ভৰ কৰিলা; অনিন কৰিলে; কিয়নো লিৰিলাকে আেলা। এই কাৰণে অৰাম ৰৰি সৈন্যসামন্ত তোমাৰ বিলাক সকলো মনৰে লৈ শপথ কৰিলে। ৰ প সাৰিল। কুটীয়া আৰু শৰীয়া আ সপপ ইমনেয় তেওঁক বিচাৰ লোকবিলাক অতিশয় অধিক ৰথ আৰু অগ- কৰিলে; তাতে তেওঁ সিৰিলক আপোষাকে ৰোহী সৈন্যে সৈতে মহাসৈমলা নামে পাবলৈ দিলে; আৰু যিকোৱাৰাগৰিওফালে নাছিল। তথাপি তুমি যিহোৱাৰ ওপৰত নিৰ ১০ সিবিলাকৰু ৰিণি দিলে। আমাৰ কৰাতে, তে সিহঁতক তোনাৰ মত সমৰ্পণ Mী আৰু মাখাই আৰো যা বুলি এটা ঘিণ- ৰিছিল। কিমে, যিহোৱালৈ যিবিলাক মন নয় প্ৰতিমা স্থাপন কৰছি দেখি, আচা লিড, সিবিলাকৰ পৰু আপোনাকে বলৱান . ৰাই তেৰ ৰমাপদ চোল, আৰু তে| দেখুৱাবৰ নিমিত্তে, তেওঁৰ চকু পৃথিবীৰ চাৰিও- স্থাপন কৰা যাকো কাটি পেলাল আৰু তাক কালে অমণ ফল। ইয়াছে তুমি আনিৰ কাৰ্য কি কৰি কিজাণীৰ কোৰত পুজি পেলালে। কৰিল; মিনা ইয়াৰ পাড়ে বারে বারে ১০ কি ত্রালের মার পর ওখ ঠাইবোর] • তোমার বিরুদ্ধে যুব। তেতিয়া চাই সেই | তাউরা মহল; তথাপি আচার মন আপন র ওপরত বেলার পাই তেওঁক বনশালত ১৮ অনুৰ সকলো কালত সি আহিল। আৰু এলে; কিয়নো সেই কথাতে দর্শকর ওপর তেওঁ আপোন পিয়ে পবিত্র করা, আর নিজে| যত খং উঠিছিল। সেই সময়ত আচাই প্রকা- | পৰিকা বৰ, অর্থাৎ কাপ, সোণ, আৰু:শা। বিলাকৰমৰ কিছুমান লোকক অত্যাচার ৯ বিলাক গৃহলৈ আনিলে। আর বিতর| ২১করিলে। আৰু দেখ, অচির আদ্যোপান্ত বৃত্তি পৰিবহ বারিলৈকে আৰু ধু মহল। | বিয় আৰু ন্যায়ের রজবিলাকৰ ইতি | আর রা ত্রিশ বক্ক বাৰি। ১২ সপুখরিত লিখা আছে। আচার রাকার সিরি আ আচারাললাতো অহা-| উলিশ বহরর ছবি তেওঁর পরিত বেমার যোৱা কৰিবলৈ নিদিবর অনেরে, ইয়র! হল; তের বেমাৰ অতি টান ল; তথাপি বাচাই বিদায় বিড় যা করি, রাম! বেমাৰ কালতো তেযিহোৱাক বিচার করি সচিবলৈ ধৰিলে। তাতে আচাই বিয়ের ১৬ বেলবিলাকৰ বিচাৰিলে। পাল আচা গত আৰু কার উড়াল পর সপ অ| :আপিন এপরণিভূবিলকির লগত নিদ্রিত হল; সোণ উলিয়াই দশেকত থকা অরাধীর বিন. তেওঁ আপোনা রাজহ্বর এরুলিশ বরের হরি মদ জার ওলৈ পঠাইএই কথা কোৱালে। ১৪ মরিল। পাতেও দার গরত আপোনার মিমি যি মৈদাম খানিছিল, তার ভিতর যেনে নিয়ম বা অমিল, তেলে নিয়ম মোর মাহলিকে জেক মৈদাম দিলে, গবণিক সপোনৰ মাৰ বৰ অনি; দেIে . বিলাকৰ কাৰ্য্যেরে মৃত করা নানা বিষয় সুতি বা আপোনালৈ কিছু ল আর লোণ বেয়ে পরিপূর্ণ ব্যক্তি কে শয়ন করালে; l
