৪১ ১বংশাবলি। [১১; ১০ - ১;৩। সমিবিলাকে বাহিৰলৈ আহি নগৰ দুৱাৰ- বিলাকৰ দেশ ম কৰিলে, আৰু বালৈ য মুখত যুদ্ধ কবিৰ অৰ্থে সৈন্য বেস্তু পাতিলে। তাক অনুৰোধ কৰিলে কি দয় বিমল • আৰু ৰণলৈ অহা ৰবিলাক পথাৰত পৃথক থাকিল। পাছে যেবে ৰক আঘাত কৰি ১০ পৃথকে থাকিল। এই কুপে আগালে, আৰু | মাটীৰে সমান কৰিলে। আৰু দামুদে শিহৰ পাহালে, দুয়োফালে যুদ্ধ বি দেখি, যোৱাবে যাৰ যাৰ পৰ তেৰ ৰাজমুকুললৈ, তাৰ ইস্ৰায়েলেৰ আটাই মনোনীত লোেকৰ মকিৰ পৰ। শেৰপৰিমাণ এক কিয় আছে বুলি বুঝিলে; মানুহবাচি লৈ, অৰামীয়াবিলাকৰ বিৰুজেবেন্থ আৰু তাত বাল্য মণিও আছিল; তাৰ দায়ুৰ ১১ পাতিলে। আৰু অৱশিষ্ট লোকবিলাকক আপোন মুৰত.দিয়া হল। তেও সেই নগৰ পৰ অতি ভায়েক অধীচয়ৰ হাতত সোধাই দিলে; তাতে | ৩ অধিক দুই উলিয়াই আনিলে। পা লিবিলাকে অমোৰ সন্তানবিলাকৰ বিৰুদ্ধে দাদে তাৰ ভিতৰত থকা লোকবিলাকক বাহিৰ ১২ বেহু পাতিলে। আৰু যোৱাবে কলে, যদি লৈ আনি, কৰত, লোহাৰ মৈ, আৰু কুঠাৰেৰ অৰামীয়াবোৰ যেভূকৈ বলৱান হয়, তেন্তে কাটিলে; দায়দে আমাৰ সন্তা তুমি আহি মোক সহায় কৰিবাৰি; আৰ যদি আটাই নগৰলৈ এই ৰূপে কৰিলে। পাছে দায়ু তোমাকৈ অমোৰ সন্তানবিলাক বলৱন আৰু তেওঁৰ সকলো লোক বিচালেমলৈ উভটি হয়, তেন্তে ময় গৈ তোক সহায় কৰিমগৈ।|: আলি। ১৩ তুমি শাহীয়াল হোৱা; আমি জাতীয় লোক | ৪ তাৰ পায়ে মেয়ৰ পলেঞ্জীয়াবিলকে সৈতে বিলাকৰ আৰু আমাৰ ঈশল্প নগৰবিোকৰ | ৰণ লাগিল; সেইসময়ত চাতীয় লিখতে নিমিত্তে পুৰুষালি দেখুৱাওক; আৰু যিহো | চিপ মাঘেৰে ৰফাৰ এজমানিক বধ কৰিলে; বাই আপোন দৃতি যিহকে ভাল দেখে, তাকেই তাতে পলেীবিলাকক বশত কৰা হল। ১৪ কৰে। পাছে, যোৱাৰ আৰু তেওৰ সগৰ ৫ পুনৰায় পলোয়াবিনকে সৈতে মৃ হল; লোকবিলাকে অমীয়াবিলাকে সৈতে যু তাতে যয়ীৰ পুত্ৰ ইহানে গাতীয় শনিয়া- কৰিবলৈ ওচৰ চাপিলত, সিহঁত তেওঁয় আগৰ এৰ আয়েক লহমীৰ বধ কৰিলে; তাৰ পৰ ১৫ পৰ পলল। আৰু অমীয়বিলাক পলোৱ ৬ কৰা ফোলোঠাৰ সমান আছিল। আৰ এৰ দেখি, অমোন সাবিলাকেও তেওঁয় জায়েক। গতিত ৰণ লাগিল; তাত অতি দীৰ্ঘকায় আৰু অবচয়ৰ আগৰ পৰা পলাইনগৰতলোমালগৈ। প্ৰত্যেক যাতে ভৰিয়ে হাছটা আঙ্গুলি স- ১৬ তেতিয়া যোৱাব ফিচালেমলৈ আহিল। পাছে। মোট চলিটা আঙ্গলি এক বাৰ এম সান অৰামীয়াবিলাকে ইস্ৰায়েলৰ সমুখত আপোনা। আছিল। সি ইয়েল ইতিকিং কলিত, বিলাকক ঘটা দেখি, দূত পঠাই নদীৰ সিপায়ে | দায়ুদ, ককায়েক চিমিয়াৰ পু যেনাথনে এক অৰামীয়াবিলাকক বাহিৰ কৰি আনিলে;T ৮ তাক বধ কৰিলে। এই কেইম কাৰ সত হদৰেৰৰ সেনাপতি চোক সিহতৰ অগ্ৰগামী জন্ম লোক; ইহঁত দায়ূদ আৰু তেওঁৰ দাস- ১০ হৈ আহিল। পাছে দায়দৰ আগত এই বাৰ্তা বিলাকৰ হাতত মৰা পড়িল। দিয়া হলত, তেও গোটেই ঠায়েল গোটাই লোকবিলাকক গণৰা কাৰ দোষ; আৰু লৈ যদ্দন পাৰ হৈ লিতিৰ ওচৰ পাই, সিহঁতৰ তাৰ দণ্ড। | বিরুচে বেহ পাতিলে। তাতে দামুদে অরামীয়া লোকবিলাকর বিরুদ্ধে বেহ পাতিলত, সিহঁতে পায়ে চয়তনে ইস্রায়েলর বিতথি ১৮ তেওঁৰ লগত যুদ্ধ করিলে। কিন্তু অনামীয়া হৈ, ইব্রয়েল গণনা কৰিবলৈ দাদক বিলাক ইত্ৰয়েলৰ সমূখর পর পলাল; আৰু কুবুদ্ধি দিলে। তাতে দারুদে যোৱাৰু আৰু দায়িত্বে অয়ামীবিলাক সাত হাজার রথী-T লোকবিলাকৰ অধ্যবিলাকক আ লে, সৈন্য, চল্লিশ হাজার পদাতিক সৈন্য, আৰু। বেলে, তোমালোকে যেৱ, বে-আরে পা ১৯ চোক সেনাপতিক বধ করিলে। পাছে ই-T দানলৈকে ইলেক গণনা করাগৈ; পাছে যেলর সম্মুখ অপোনাবিক ঘটা দেখি, ময় সিবিলাকর সংখ্যা নিবর নিতে পরেরর দাবিলাকে দায়ূদ লগত সহি। ৩ মোক বার্তা দিছি। তেতিয়া যোৱাৰে কলে, পাতি জেওর অধীন হল। তেতিয়ারে পর। অরা এতিয়া বিমান লোক আছে, যিহোৱাই তার মীয়া লোকে অনের সন্তানবিলাকৰ আৰু। এশ শুণ অধিককৈআপোৰ এৰাবিলাক বুড়ি সহায় কৰিবলৈ মান্তি নহল। করোক; হে মোর এ মহারায়, সিলিক , পাছে বহর ঘুরিলত, যি কাল রা সকলোৱেই জানো মোর প্রত্যু দান নয়। . বিলাক যুলৈ যায়, এনে কালত যোৱাবে মোর এদুরে ইয়ালৈ কিয় পুরুষার্থ করে। এরীমী সৈন্যসামন্ত লৈ গৈ, অশোন, সন্তান আপনি ইলালের দো কর কি হয়? 418
