২১} -২। ১ বংশাবলি। •৪১১ হণযোৱাতকৈৰাৰ ব্য'ৰল যোৱত,। বালগাছিল। তাতে দাদ আৰু কেবিলাক যোৱাৰ গৈ গোটেই ঘৰেৰ মত ফুৰিউড়ি হৈ পড়িল; যিবিলাৰ গাত চটকাপড় পাছত যিলেমলৈ আহিল। পাযেৱৰে। ১০ পিতা আছিল। আৰু দায়দে ঈশ্যক কলে, লোকবিলাৰ সংখ্যা দায় এৰিত' আনি। যি জলে লোকবিলাকক গণনা কবলৈ আ দিলে; গোটেই ইস্ৰায়েলৰ মাত এবাৰ লাখ | দিলে, সেই অন কনো ময় নহওঁ? ময়না পাপ অৰোয়াল ঘৰোতা লোক, আৰু যিয়দীৰ মাঝত কৰিল, মম অতিশয় অপৰাধী লো; কিন্তু ঢাৰি লাখ সত্তৰ হাজাৰ নোৱাল ধৰে লোক। এই মেৰবিলাকে কি কৰিলে? হে মোৰ ঈশৰ • আছিল। কিন্তু সিবিলাকৰ মাকত তেও লেবী যিহোৱা, বিনয় কৰো, তোমাৰ হাত মেৰেই আবিমীনক গণনা কৰিলে; কাৰণ ৰৰ বি, আৰু মোৰ পিতৃবংশৰেই বিয়ে • সেই আত যোৱাবৰ ঘিণ লাগিছিল। পাছে ক; কিন্তু তোমাৰ প্ৰাবিলাকক আঘাত খৰে সেইকাৰ্যত অলতো পাই ইত্ৰয়েলক। ১৮ কৰিবলৈ যত নেমেলি। পাছে, যিবুটীয়া আঘাত কৰিলে। দাদে ঈশকলে, এই কম। অৰ্ণনৰ মড়ণা মৰ ধলা যিহোৱাৰ উদেশে কৰাতে ময় মাপাপ কৰিলে; এতিয়া বিনয়।। এটা যতবেদি স্থাপন কৰাগৈ বুলি দামুদক কৰে, আপোন দৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা, কিয়নো T কবলৈ, যিহোৱাৰ দূতে গাদক হুকুম দিলে। ১ময় অতিশয় অলনিৰ কৰ্ম কৰিলো। পাছে। ১৯ এই হেতুকে যিহোৱাৰ নামেৰে কোৱা গীদৰ
- যিহোৱাই দায়বৰ দৰ্শক গদিক এই কথা কলে,। | সেই বাক্য অনুসাৰে দায়ূদ তালৈ উচ.
১• তুমি গৈ দায়ক কোৱা, যিহোৱাই এই গল। তেতিয়া অৰ্ণনে পাফাললৈ চাই সতক কথা কৈছে, ময় তোমাৰ অগিত তিনটা দণ্ড। দেখিবলৈ পালে; আৰু তেওৰ লগত থকা ৰাখি; তাৰ মাঝৰ এটা বাচি লোৱ, ময় | তেওঁৰ চাই পুতেক লুকালগৈ; সেই সময়ত ১১ তাকেই তোমালৈ কৰিম। তাতে গাদে দায়ূদৰ ২১ অৰ্ণনে ঘেঁহ ধনি মাৰি আহিল। পায়ে দাযুদে | চলৈ গৈ তেওঁক কলে, ধিহোৱাই এই কথা অমৰ ওলৈ চাপি যাওতে, অৰ্ণনে চাই ১২ কৈছে, তিনি বাৰ অকাল, বা তিমি মাহলৈকে দাদক দেখি, মসৃণা মৰা ধলাৰ পৰ আমি শক্ৰবেৰি ৰোল তোমাত লাগি থাকোতে দায়ূদৰ অগিত মাজত মুখ লগাই প্ৰণিপাত তোমাৰ বৈৰীবেৰ আগত উদ্য হোৱা, ব] কৰিলে। তোতা দাদে অৰ্ণনক কলে, তুমি তিন দিনলৈকে যিহোৱাৰ তৰোৱাল, অৰ্থাৎ | মড়শা মৰা এই ঠাইখন মোক মিয়া, ময় এই দেশত মহামাৰী হোৱা আৰু ইস্ৰায়েলৰ আটাই | ঠাইতে যিহোৱাৰ উদ্দেশে এটা যজ্ঞবেদি সীমাত সংহাৰ কৰে। যিহোৱাৰ দূতে| নিৰ্মাণ কৰো; তুমি সম্পূৰ্ণ দাম লৈ, তাক এমণ কৰা, এই তিনটাৰ মাৰৰ যিটোৰুে ইচ্ছ| মোক দিয়া; সেয়ে হলে লোকবিলাকৰ মাকত কা,তাকে নিজৰ নিমিতে বাটিলোৱা। যি নাই|২৩ মহামাৰী নিবাৰণ। তেতিয়া অৰ্ণনে দায়দক মোক পঠালে, তেওঁক কি উত্তৰ দিম, তাক এতিয়া কলে, লওক, মেৰি এ মহাৰাজে যিহকে ভাল ১৩ বিবেচনা কৰি চোৱা। তাতে সমুদে গাদক। দেখে, তাকেই কয়েক; দেখোক, ময় হোমবলিৰ কলে, ময় বড় ঠেকত পড়ি; মোক যিহোৱাৰ নিমিতে এই কেইটা গরু, খর নিমিত্তে এই হাতত পলিবলৈ দিও, কিয়নো তেওঁর দয়া মসৃণা মরা যত্র, আর নৈবেদ্যর নিমিত্তে এই প্রচুর; কিন্তু মোক মানুহৰ হাতত পড়িবলৈ ঘেঁহু দিছে; ময় সকলোকে দান করিয়ে। ১০ নিদিওক। পাছে যিহোৱাই ইয়েলমাবলৈ| ২৪ পায়ে দাযুদ রাই অর্ণনক কলে, সেয়ে হব মহামাৰী পঠালে; তাতে ইত্ৰায়েলর সর | নোৱাৰে, ময় সম্পূর্ণ মূল্য দি কিনিব লম; ৪ হাজার লোক মরা পড়িল। পা ঈশরে বি | কিয়নো তোমার যি আছে, ময় যিহোৱাৰ চালেম নি কৰিবলৈ এজন দূত তালৈ উদ্দেশে তাক নলও, আর বিনামূল্যে হোমবলি পাঠালত, তেও যেতিয়া বিনষ্ট কৰিবলৈ ঘূত। ২০ উৎসর্গ করে। পাছে দায়দে সেই ঠাইর ল, তেতিয়া যিহোৱাই চাই সেই অপর কারণে শ চেকল লোণ সখি অর্ণনক দিলে। নিমিত্তে বেদ কৰি সংহারক দৃক কলে, এয়ে।২৬ অর দাদে সেই ঠাইতে যিহোৱাৰ উদ্দেশে রিয়ে, এতিয়া তোমার হাত কেচোৱা। সেই | এটা যতবেদি নির্মাণ কমি, হোমবলি আৰু সময়ত যিহোৱর সেই দৃত যিবুঢ়ীয়া অর্ণনর মর্থক বলি উৎসর্গ করিলে, আৰু যিহোৱাৰ বড় ময়া খলার চর থিয় হৈ আছিল। | নামেরে প্রার্থনা করিলে; তাতে তেও আকাশ পাছে দায়ূদে ওপৰলৈ চাই, পৃথিবী আৰু | পর হোমবেদিত অয়ি পেলাই তেওঁক উত্তর আকাশৰ মাৰ পথত থিয় হৈ থকা যিহোৱাৰ দিলে। পাছে, যিহোৱাই আপোন ক আয় সেই ভূত দেখিলে; তেওঁর হতবিচালের। করিলত, তেওঁ আপোন নোৱাল কাকত তরাই শলৈ দকি ফাক নোহোৱা এখন তরে-T থলে। 9
