১৬; ২৪-১৭; ৬।] ১ বংশাৱলি। ৪১৫ ২ দিনে দিনে তেওৰ পৰিত্ৰাণ প্ৰচাৰ কৰা; পাছে সকলো লোকবিলাকে,.সেই দৰে হওক ৰাতিবিলাকৰ মাৰুত, তেওঁৰ গৌৰৱ প্ৰকাশ | বুলি কলে, আৰু যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিলে। কৰা; ৩। আৰ প্ৰতিদিন প্ৰয়েন অনুসাৰে চকৰ সমুদায় লোকসমূহ মাষত তেওঁৰ আতি। অগিত নিতে নিত্যে পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ, তেওঁ কৰ্ম বৰ্ণনা কৰা। L অফিক আৰু তেওৰ ভাইবিলাকক যিহোৱাৰ কিয়নো যিহোৱা মহান, আৰু অতি প্ৰশংস- নিয়মকৰ আগত ৰাখিলে; ওবেইদাম নীয়; আৰু সিবিলাক ভাই আঁঠষ্টি অন, আৰু তেওঁ সকলো দেৱতাবোৰতুকৈ ভয়ানক। নৰ পুত্ৰ ওবেদ-দোম আৰু যাচা দুৱৰী কিয়নো জাতিবিলাকৰ আটাই দেৱতা ছায়া [৩৯ ল; আৰু হোমবেদিৰ ওপৰত নিতে নিতে মাথোন; যিহোৱাৰ উদ্দেশে ৰাতিপুৱা আৰু সত্য বেলাৰ কিন্তু যিহোৱাইছে আকাশমণ্ডল সৃষ্টি হোমৰলি উৎসৰ্গ কৰিবলৈ আৰু ইস্ৰায়েল | কৰিলে। যিহোৱাই যি ব্যৱস্থাৰ আদেশ কৰিছিল, মহিমা আৰ প্ৰতাপ তেওঁৰ আগত অতি; |• ভাত লিখা সকলেৰ দৰে কাৰ্য কৰিবলৈ তেওঁ ভেৰ বাসস্থানত শক্তি আৰু অমন থাকে। চাদোক পুৰোহিতক আৰু তেওঁৰ পৰাজিত | হে জাতিবিলাকৰ গোগবিলাক, তোম | তাইবিলাকক, পিৰিয়েনিৰ ওখ ঠাইত যিহে- | লোকে যিহোৱাৰ গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা;la১ বাৰ আসৰ আগত ৰাখিলে; আৰু যি যিহোৱাৰ গৌৰৱ আৰু মহিমা কীৰ্তন || বাৰ দয়া সদকাললৈকে থাকে,” এই বলি যিহোৱাৰ উদ্দেশে তেওঁৰ নাম যোগ্য। তেওঁৰ ধন্যবাদ কৰিবলৈ, হেমম, যিখন, আৰ | গৌৰৱ কীৰ্ত্তন কৰা; নাম লিখা অনি অনি মনোনীত লোকবিলাকক উপহাৰে সৈতে তেওঁৰ আগত উপস্থিতহোৱা;| সিবিলাকৰ লগত ৰাখিলে; আৰু মহাধ্বনি পবিত্ৰ শোৰে যিহোৱাৰ আগত প্ৰকি। বেৰ নিমিত্তে তুৰী, তাল আদি ঈশ্বৰীয় বাদ্যযন্ত্ৰ পাত কয়। বজাবলৈ হেমন আৰু যিদুন সিবিলাকৰ সঙ্গী হে সমুদয় পৃথিবি, তেওঁৰ সাক্ষাতে কল্প আহিল; আৰু যিখনৰ পুৰবিলাক দুৱৰী মাম হোৱা; | ৪৩ ল। পাছে আটাইবিলাক লোক আপোন জগতখনো লচৰ নোহোৱাকৈ স্থাপিত। আপোন ঘৰলৈ গল; আৰু বায়ুদে আপোনাৰ | হৈছে। পৰিয়ালবিলাকক আশীৰ্বাদ কৰিবলৈ উলটি আকাশমণ্ডলে আনন্দ কৰোক, আৰু পৃথিবী। আহিল। উল্লাসিত ওক; | দায়ুদৰ আগত ই এতি, আৰু ঈশ্বৰ লোকবিলাকে জাতিবিলাকৰ মাত ক আগত তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনা। যিহোৱাই ৰাজত্ব কৰছে। সম আৰু তাৰ সকলোৱে গান কৰো; পাছে দায়দে যেতিয়া আপোনাৰ গৃহত পথাৰ আৰু তাত থকা সকলোৱেও উল্লাসিত|। বাস কৰিবলৈ ধৰিলে, তেতিয়া তেওঁ নাথন | হওক। ভাববাদী কলে, দেখা, ময় এৰ কাঠেৰে সৰ তেতিয়া জাৰণীৰ সকলো গবিলাকে যিহে-T | গৃহ বাস কৰিছে; কিন্তু যিহোৱাৰ নিয়ম- কাৰ সাতে অনিন্দগান কৰিব; Tচ আকাপড়ৰ ভিতৰত থাকি। তাতে বিৰল তেওঁ পথিবীৰ বিচাৰ কৰিবলৈ। নাথনে দায়ক কলে, তাল, আপোনাৰ মনত | আহিছে। যি আছে, তাকে কৰোক; কিয়নো ইখ তোমালোকে যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা,৩ আপোনাৰ লগত আছে। পাছে মাথনৰ ৰিলৈ কিয়নো তেও মলময়; সেই ৰাতিৰেই ঈৰৰ বাক্য আহিল, বোলে, কাৰণ তেওঁৰ দয়া সাকাললৈকে থাকে। তুমি গৈ মোর দাস দাযুদক কোৱা, যিহোৱাই তোমালোকে কোৱা, হে আমার পরিত্রাণর। এই কথা কৈছে, তুমি হলে, ৰাস কৰিবলৈ মোর ঈশ্বর, আমাক পরিত্রাণ করা; নিমিতে গৃহ মেজিব; কিয়নো ময় ই- তোমার পবিত্র নামর ধন্যবাদ কৰিবলৈ, য়েলক উলিয়াই অনা দিনৰ পৰা আজিলৈকে তোমার এশংকাত নয়ধ্বনি কৰিবলৈ, কোনো গতে বাস করা নাই; কিন্তু এক তার আমাক গোটাই জাতিবিলাকৰ মাকর পরা। পর অনি ভাল, আৰু এক আবার পর আমাক উনার করা। ৬ আন অবসলৈ গৈ থাকি। গেইল- অনাদি কালর পর অনন্ত কাললৈকে, যেলর মত ময় অহাবোৱা করা কোনো এক তরল, ঈর বিযেৱা ধন্য হক। ঠাণ্ড, ময় ঘাক মোর এলাবিলাক এতি- . li
