{{; ৪-২।] ১ গালি। • নৈঅৰুতেওঁধিছোটক ফলে,আপুনিমেৰ। ১৫ মোক যিহকে কব, ময় তাহে কম। পাছে লগত কাৰবলে ৰামমাংগিলিয়দলৈ যাব | তেও বাৰ চলে আলত, ৰাতে নে। তাতে যিহোচাইয়েৰ জকি কলে, সুধিলে, হে মীখায়, আমি ৰামো-গিলিয়দলৈ আপুনি যেনে, ময়ো জেনে; মোৰ প্ৰয়া যেনে, যুদ্ধ কৰিবলৈ যাম নে, নাইবা যম। আলোৰ প্ৰকাওডেনে; আমোৰ ঘোড়াবোৰ তাতে তো কলে, যাক, আপুনি কৃতকাৰ্য্য এ যেন, আপোনাৰ যেভাবে জেনে। পাছে হব, আৰু যিহোৱাই তাক মহাৱাৰ হাতত যিহোটে ইয়েল ৰ আগত অ| ১০ মণ কৰিব। তেত্মাি ভাই তেওঁক ফলে, তুমি কলে, নয় বিনয় কৰে, যিহোৱাৰ বাৰু ৰি, যিহোৱাৰ নামেৰে মোৰু কেৱল সত বা তা আজি সোযোক। তাতে ইস্ৰায়েল। কৰলৈ, ময় তোমাক বিমান বাৰ শপথ খুৱাম? নাই বাদীবিলাকক প্ৰায় চাৰিশ | ১৬ তে ফেলে, নয় গোই ইব্ৰয়েলক ৰীয় লোকক গোটাই সিবিলাকক সুধিলে, ময় লোহাৱা মেয়ৰ আকিৰ মিচিনাকৈ পৰ্বতবোৰৰ ৰযোং-গিলিয়াৰ বিৰুয়ে যুদ্ধ কৰিবলৈ যাম। পৰ হিসি হৈ থকা দেখিলে, আৰ নে, নাইবা ক্ষতি হম। তাতে সিহঁতে কলে, যিহোৱাই কলে, সেইবিলাকৰ গৰাকী নাই; যাওক; কিয়নো প্ৰভুৱে মহাৰাজ, হাতত তাক। সিহঁত এতিমে অপোন আপোন ঘৰলৈ তুলে ও সমপণ কৰিব। পাছে যিহেচাটে কলে, আমি। ১৮ উট যাও। পাছে ইস্ৰায়েল ৰাইযিহো- যাক সুধিব পাৰো, যিহোৱাৰ এনে কোনো | চাইক কলে, সিমেৰ বিষয়ে মলৰ ভাব ৮ বাদী আৰু ইয়াত আছে নে? তাতে ই-T প্ৰচাৰ নকৰি কেৱল অমলহে প্ৰচাৰ কবি, যেলৰ ই যিহোচাইক কলে, আমি যাৰ যা জানো ময় পৰ্বে আপোনাৰ আগত ৰায় যিহোৱাক সুধিব পাৰে, এনে এনে। ১৯ কোৱা নাই? যীখায়াই অ কলে, বৰু, আৰু আছে; কিন্তু ময় তাক যিশ কৰে, কিয়নো | তুমি যিহোৱাৰ বা ধনা, ময় যিহোৱাক সি মোৰ বিয়ে মলৰ ভাববাদ প্ৰচাৰ কৰে, | আপোন লিসিনত বহি থকা দেখিলোঁ; সে- কেবল অমলহে প্ৰচাৰ কৰে; সি যিয়াৰ পুতেক ফলে আৰু বাওঁফালে তেওৰওচৰতৰ সকলো যীখায়। তাতে যিহোটে কলে, মহাৰাবাহিনী থিয় হৈ আছে। তাৰ পায়ে যিহো- তেৰে কথা নকওক। তেতিয়া ইস্ৰায়েলৰ জাই | ৱাই কলে, অহাৰ গৈ ৰামো-গিলিয়ত আপনাৰ এন নপুংসকক মাতি আতা দি। পতি হবৰ নিমিত্তে কোনে তেওঁৰ প্ৰতি কলে, বিয়াৰ পুতেক মীখায়ক বেগাই অনিগৈ। বি। তেতিয়া কোনোৰ এক কাৰে আৰু অন ১• সেই সময়ত ইয়েল, ৰজ আৰু যিদীৰ ২১ কোনোৱে আন ভাৱেকলে। শেষত এক আই যিহোচাই বজাই আপোন আপোন ৰাজব | ওলাই আহি যিহোৱাৰ সাতে থিয় হৈ কলে, পিন্ধি চমৰিয়াৰ প্ৰবেশস্থানৰ ওচৰ এখন | ২ মতে তেওঁৰ প্ৰবৃত্তি জোম। তাতে যিহোৱাই মুকলি ঠাইত আপোন আপোন সিংহাসনত কলে, কিহেৰে? সি কলে, ময় গৈ আটাইতাৰ- বহি আছিল, আৰু আটাই ভাববাদীৰলাকে | বাদীবিলাকৰ মুখত মিছা কওঁত আৰ মম। তেওঁবিলাকৰ আগত তাৰবাণী প্ৰচাৰ কৰি | তেতিয়া তেওঁ কলে, হয়, তুমি তেওঁৰ প্ৰকৃতি ১) আছিল। বিশেষকৈ কনাৰ পুতেক চিলি জা , আৰু কৃতকাৰ্যও বে; ওলাই যোৱা, কিয়াই অপোনাৰ নিমিত্তে লোহাৰ শি|২৩ সেই ৰুপে কৰাগৈ। এই হেতুকে দেখা, যিহো- এঙ্গোৰ সাদি লৈ কলে, যিহোৱাই এই ৰুপে | বাই তোমাৰ এইসকলো ভাববাদীবিলাকৰ মুখত ২ৈ, ইয়াৰ ৰায় আপুনি অৰামীয়াৰিলাকক | মিছ কওতা এক আত্ম দিলে; কিন্তু যিহোৱাই ১২ সংস্থাৰ সকাল ২টি থাকিব। আৰু আনা তোমাৰ বিয়ে অমর কথা কলে। তেতিয়া সকলো অববাদীৰিলাকেও সেই রূপেই ভাববার | ফনামার পুতেক চিকিয়াই চ্যলৈ আহি এচার করি কলে, আপনি রামো-গিলিয়লৈ | যীখায়ার গালত চর মারি কলে, তোক কথা কব যাক; তাতে আপনি কৃতকাৰ্য বে; কিয়নো নিমিত্তে যিহোৱাৰ অমিমার পর কোন পথে ফিবোই তাক মহারাজ হাত দেখাই | গল? তাতে মীখায়াই কলে, দেখ, যিদিনা তুমি ১০দি। পাছে ৰি মানুহে যীখায়কি মাতিবলৈ লুকাবর নিমিত্তে ভিতর খোটালিলৈ সোমাই গৈছিল, লি তেওঁক কলে, দেখ, গবাদী| ঘা, সেই দিনাই তাক লানি। পাছে ইব্রা- বিলাকে একে মুখের কাৰ আগত ফল রেলর রজাই অ করিলে, মীখায়ক খরি কথা কৈছে; ময় বিনয় করে, তোমার বাক্য। | মগর অধ্যক্ষ আনের আর রনকের জেবিলার এসির বাক্যর নিচিল হক; যোৱাৰ ওচৰলৈ আকৌ লৈ যা, আক, ১. তু িযলর বাক্য কব। তাতে মীখায়াই ৰজাই এই স্কুলে কৈছে ইয়াক বন্দীশাল বা কলে, যিহোৱাৰ জীৱনর শপথ, যিহোৱাই কৰি খোৱা, অমিয় কুশলে উলটি আহেমানে, 365 মকলি ঠাইত আটাই তব করি। ড.T
