চমূলে। [৭; ১৫-৮;১। | বিলকিৰ অণ্ডেৰে আৰু মনুষ্যসন্তানবিলাকৰ কৰিম বুলি তুমিয়েইতোমাৰ দাসৰ আগত প্ৰকাশ ১৫ এহৰ ৰায়, তেওঁক শান্তি দিম; কিময় যি T কলা; এই কাৰণে তোমাৰ স্মগত এই প্ৰাৰ্থনা মন তোমাৰ আগৰ পা ভয় কৰিলে, লোকৰিৰলৈ তোমাৰ দাসৰ মনত সামৰিল। আৰ ঢৌলৰ পৰ ময় যেনেকৈ মোৰ নয় চালে, | এতিৰ যে প্ৰভু যিহোৱা,তুমিয়েইঈ,তোমাৰ ১৬ তেনেকৈ তেওঁৰ পৰা মোৰ দয়া নৃবি। আৰু। বাক্য সত্য, আৰু তুমিয়েই আপোন দাসলৈ এ তোমাৰ বংশ ও ৰাজত্ব সদাকাললৈ তোমাৰ|২৯ মণপ্ৰতি কৰিলা। এই হেতুকে তোমাৰ দাস, অগিত থিৰে থাকিব; তোমাৰ সিংহাসন চি বংশ যেন তোমাৰ আগত সদকাল থাকে, এই ১০ স্থায়ী। এই সকলো বাক্য আৰু এইগোই। নিমিত্তে অনুগ্ৰহ কৰি তাক আশীৰ্বাদ কা; | দৰ্শন অনুসাৰে নথনে দায়দক কলে। কিয়নো এ গ্ৰন্থ যিহোৱা, তুমি নিয়ে প্ৰতি ১ তেতিয়া দাৰদ ৰাইজিতলৈ গৈ যিহোৱাৰ কৰিলা, আৰু তোমাৰ আশাৰ গুণে তোমাৰ আগত বহি কলে, এ প্ৰভু যিহোৱা, ময় নন এই দাস বংশসদকাল আশীৰ্বাদগ্ৰস্তও। কেন, আৰু মোৰ বংশই বা কি, যে, তুমি মোক পায়ু নানা আতিক। তেওঁ ১৯ ইমান ও খাপলৈ আনিছ? তথাপি হে প্ৰভু | পাত্ৰতীকিৰ তালিকা। যিহোৱা, তোমাৰ ত ই স বিয় আছিল; তুমি আপোন দাস বংশ বিষয়েও | পায়ে দায়দে পলেীবিলাকক আঘাত সুদীৰ্ঘকালৰ কথা কলা; হে প্ৰভু যিহোৱা, কৰি বীভূত কৰিলে, আৰু নিহত ছাত্ৰ • ইয়াক তুমি মমিৰ বিধিৰ দৰে কৰিল; ইয়াৰ পৰ প্ৰধান নগৰৰ অধিকাৰ ললে। আৰু তেওঁ পাছত দায়ূদে তোমাক আৰু কিব? কাৰণ যে মোৱাৰীয়বিলাক আঘাত কৰি নিহত প্ৰভু যিহোৱা, তুমি আপোন দাসক সনি আমি। মালত শুৱাই সেৰে খিলে, অৰ্থাৎ ৰখ ২১ কিয়নো, তুমি অপান বাক্যৰ কাৰণে আৰু কবিৰ অৰ্থে দুলে, আৰু জীয়াই ৰাখিবৰ আপোনাৰ মনৰ মতে এই সমস্ত মহৎ কৰ্ম সাধন অৰ্থে সম্পূৰ্ণ এক লে অখিলে; পাছে যোৱা- ২ কৰি, তোমাৰ দাসক নাল। এই হেতুকে হে। বীয়াৰিলাকে দায়দৰ তলতীয়া হৈ উপহাৰ আদি- খৰ যিহোৱা, তুমি মহান; কিয়নো, আমি | ৩ বলৈ ধৰিলে। আৰু চোবায় না ৰহেৰ পুৰ আপোন কাৰে যি যি শুনিলে, সেই সকলোৰা দদেৰ নদীৰ ওচৰত আপোনাৰ অধিকাৰ দত্ত তোমাৰ তুল্য কোনো না, আৰু তোমাত | পুনৰায় স্থাপন কৰিবলৈ যাওঁতে, দায়দে ডেক • বাৰে আৰু কোনো ঈৰ নাই। আৰু তোমাৰ ০ আঘাত কৰি, তেওঁৰ এক হাজাৰ সাত শ অ- প্ৰায়েল,লোকৰ তুল্য, যাকশৰে অপো ৰোহী আৰু বিশ হাজাৰ পদাতিক সৈন্য হাত নার নিমিত্তে মুক্ত করি নিজ প্রন কৰিবলৈ, করিলে; আৰু তেরখআটাইঘোড়াবোর আৰু আপোনাৰ নাম কীর্তিমত্ত কৰিবলৈ আৰু পাছ-ঠের শির কাটিলে, কিন্তু তার মত এ মিরর পর অর্থাৎ পরজাতিবিলাক আৰু থ্য নিমিত্তে ঘোড়া রাখিলে। পাছে দমক সিহঁতৰ দেৱতাবোর মার পর তুমি মুক্ত করা অমীয়াবিলাকে চোদদের সহায় | তোমার প্রজার আগ আমার পক্ষে মং কর্ম, | কলিকাবিলত,দায়সে সেইঅমীয়াবিলা আৰু তোমার দেশর পক্ষে মানা ভয় কর্ম লিড মার বাইশ হার লোক বধ করিলে। তার কৰিবলৈ তুমি আগমন করি, পৃথিবীর মাঝ পা দায়দে দমেচকর অরাম দেশত সৈন্যদল ২০ এনে অনি কোন জাতি আছে আৰু সদাকাল স্থাপন কলে; তাতে অরামীয়ালাকে দায়দর তোমার প্রল বর অর্থে তোমার নিমিত্তে তে তলতীয়া হৈ উপহার আনিলে। এসে দায়দ মার প্রয়া ইত্ৰায়েল নোক তুমি স্থাপন যি যি ঠাইলৈ যায়, সেই সকলোতে যিহোৱাই করিল; আৰু হে যিহোৱা, তুমি লিবি | জেক এয়ী হবলৈ দিয়ে। আর বাদে হদ- ও লকির ঈখর হলা। এই হেতুকে এআি ৫ দশর | দের দল কেইজনৰ গাত থকা লোণ চাল- যিহোৱা, তুমি আপোন সৰ আৰু তাৰ বংশ | বিলকি সোলোকাই যিফালেমলৈ লৈ গল। বিষয়ে যি বাক্য কল, তাক সদাকাললৈ বির| আৰু দায়দ তাই হদদের যে আর কা; আৰু যেনেকৈ কলা, তেনেকৈয়ে কয়। বেরোয় নগরর পরা অতিশয় অধিক পিল বিলীবিলাকৰ যিহোৱা ইত্ৰলের ওপর। ৯ আনিলে। পাত্র হদদের সকলো সৈ- | কোতা , আৰু তোমার দাস দায়দর বংশ |১০ সামক আঘাত করা কাহমাতর রা তোৱীয়ে তোমার সাতে থিরে থাকি, এইবুলি লোকে T লি, দায়দরার মাল সুধিবলৈ, আযুতে কোৱাত, তোমার নাম সাকাল মহিমান্বিত (ক।| দেয়ক আঘাত করা যাবে কে ধন্যবাদ কিয়নো, হে ইত্ৰায়েলর ঈশ্বর বাহিনীবিলাক ' দিবলৈ আপোনাৰ পুৰ যোৱামৰু তেওঁ যিহোৱা, যা তোমার দিমিয়ে এবং স্থাপনা লৈ পঠালে; বিমল দেয় লগত তেৰীর 2
