২৪; ২৮-৫৬।] আদিপুস্তক। কৰিবলৈ এড়া না; আৰু যিহোৱাই মোক। এতিয়া এই ভুমুক কোৰত থিয় হৈ আছে; মোৰ প্ৰভুৰ ভাতিবিলাকৰ বৰ বাটেদি | তাতে, শালী তুলিবলৈ ওলাই অহা বি এনী ৮ আনিলে। পাছে সেই ছোৱালীয়ে লড়ি গৈ, ছাৱালীক ময় কম, যে, বিনয় কৰো, তোমাৰ | অপোন মাকৰ যৱৰিলাকক এই সকলো কথা | কলৰ পৰ মোক অপমান পানী খাবলৈ দিয়া, ২৯লে। ক্লিবিকাৰ লাবন আমেৰে এম ককায়েক | ৪৪ সেই ছোৱালীয়ে যদি মোক কম, তুমি খোৱা, আছিল; সেই লাবন ওলাই দুমুৰ ওচৰত| আৰ তোমাৰ উবোয়লৈকে পানী তুলি দিম, • থকা সেই পুকুৰ ওচৰলৈ লড়ি গল, অৰ্থাৎ তেন্তে সেই ছাৱালীয়েই মোৰ এৰ পুত্ৰলৈ সেই নখ আৰু ভনীয়েকৰ হাতত খাৰু দেখি, বিহোৱাই দিল কৰা কন্যা ওক। এই কথা আৰু সেই পুৰু এনে মোক এনে জেনে কথা | ময় মতে কৈ নৌ এটাওঁতেই, দেখ, ক্লিৰিকাই কল বুলিও আপোন নী নিৰিকায় মুখে নি, কাত কল লৈ ওলাই গৈ, কত নামি সেই পুষৰ ওচৰলৈ গল। আউটবোৰে সৈতে | পানী তুলিল, নয় কে কণা, বিনয় কৰো, ১ কোতয়াক থিয় হৈথকা দেখিতেওকলে, ৬ মোৰু পানী খাবলৈ দিয়। তেতিয়া তেও বেগ হে যিহোৱাৰ অৰ্বাদপ্ৰাপ্ত লোক, ভিতৰলৈ | কাকাৰ পৰা কলৰ নমাই কলে, খোৱা, ময় আই; ববিৰত কেলেই থিয় হৈ আছি? | তোমাৰ উবাৰকে খুৱাম। তাতে ময় খালে, কিয়োমৰ ঘৰ অকি উটবোৰলৈ ঠায়ে যুত | আৰু তেওঁ উইবোৰকে খুৱালে। পা ময় কৰিছে। তেতিয়া সেই পুৰ গৈ যত সোম-| তেওঁক সুধিলো, তুমি কাৰ জীয়েক? তেওঁ কলে, লত, তেওঁ উটবোৰৰ গদি খালে, উটবোৰক মিলাইনাহোৱলৈ এনৱ কা পুৰবি বন্ধুৱেল, খে, আৰু দানা দিলে, আৰু তাক ও তাৰ লগৰ | ময় তেওঁৰে জীয়েক। তেতিয়া ময় তেৰ নাকত ৩ মানুবিলাককে৷ ৰি বলৈ পানী দিলে। পাছে সেই নথ, আৰ হত সেই ধাপিলো। ভাৰআগত আহাৰ যুতাই দিয়া হল; কিন্তু নি। পাময় মুৰ দোৱাই বিয়েৰ আগ প্ৰণি- লে, মোৰ কব লগীয়া কথা নকমানে, ময় পাত কৰিলে; আৰু যি মই মোৰ এছু অৱ- আৰ নকৰে; তাতে তেওঁ কলে, কোৱা। তেতিয়া | হামৰ পুৰ নিমিতে তেওঁ কল্পে জীয়েকক
- সি কলে, ময় অব্ৰাহামৰ দাস। যিহোৱাই মোৰ | নিৰলৈ, মোক বাপ বাটেদি আমিলে, সেই
এক অতিশয় আশৰ্বাদ কৰাত, তেও বড় | ৪৯ ই যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিলো। এতিম বলি 'মানুহ হৈছে; আযিহোৱাই তেওঁক মেৰ, হাগ, তোমালোকে মোৰ প্ৰলৈ দয়া আৰু সত্য আকুপাক,কোণ আৰুপ, বীআবেটী, অণি কৰিবলৈ সমত হোৱা, তেন্তে মোক ৯ উট আৰু গাখ, এই সকলোকে দিছে। তত বাকে কোৱা; যদি নোহোৱাৰে, তাকে মোক কোৱা; মোৰ এৰ ভাষা চাৰাই আপোনাৰ ব্য। তেতিয়া ময় লোক বা বই লিম। কালত মোৰ প্ৰস্তুলৈ এটা পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে;|• তেতিয়া লাবন আৰু বন্ধুৱেলেও উত্তৰ দিলে, আৰু তাকেই তেও আপোন সৰ্বৰ দিছে। আৰ এইকথা যিহোৱাৰ পৰা হৈছে; ইয়াতে আমি মোৰ হুৱে মোক শপথ ধুৱাইকলে, ময় প্ৰবাস |৫১ ভাল মন তোমাক একোকে কব নোৱাৰে। দেখা, কৰা এদেশৰকানীয় লেকিন্তু কোনো ছোৱালী নিৰিকা তোমাৰ আগতে আছে; তাইক লৈ
- মোৰ পুৰৰ নিমিত্তে নানি, মোৰ পৈতৃক ঘৰলৈ যোৱ; যিহোৱাই কোৱাৰ দৰেই তাই তোমাৰ
গৈ, মোৰ গোগৰ ছোৱালী মোৰ পুত্ৰৰ নিমিত্তে | প্ৰভুৰ পুৰ ভাৰ্য্যা হওক। তেতিয়া অব্ৰাহাম jআনিব। তেতিয়া ময় অপোৰ প্ৰভুক কলো, সালে সিবিলাক কথা শুনি, মাদত পড়ি
- চিনি হোৱালী মোৰ লগত নহে। তেতিয়া |৫৩ যিহোৱাৰ আগত প্ৰণিপাত কৰিলে। পাছে
| কে মোকলে, যি জনাৰ সাক্ষাতে ময় চলিছে,। দাসে ৰূপ আৰ সোণৰ অলঙ্কাৰ, আৰু কে সেই যিহোৱাই আপোন মৃত তোমাৰ লগত | উলিয়াই ৰিবিকাক দিলে; আৰু তাকায়েক পাই তোমাৰ যা সাক্ষল কৰিব; তাতে তুমি |৫৪ আৰু মাককে বাল্য অব্য দিলে। পানি দেৰ পুৰ নিৰিতে মমৰ গোষ্ঠীৰ অ পিতৃ | আৰু তাৰ লগৰ মানুহবিলাকেও লোম পান • পৰ ছোৱালী আনিব পাৰি। তুমি মোৰ | কৰি ৰাতি থাকিল। আৰু লিবিলাকে পুৱা তিবিলাকৰ ওচৰলৈ গৈ তাকে কৰিলেছে, | জটিলত, দালে কলে, মোৰ প্ৰভু তলৈ যাবলৈ মোৰ শপথর পর যুক্ত হবা; যদি সিবিলাকে | ৫৫ মোক বিদায় করা। তেতিয়া তাইৰ ককায়েক তোমাৰ নিদিয়েও, তথাপি মোর শপথর পর | আৰু মাকে কলে, ছোৱালী আমার লগকিছু বি। এইবুলি কোৱাতে,ময় আহি আনি দিন থাকো; অতি কমেও দই দিলমান {॥ এর পাইকলো, হে মোর প্রায় অ| কোক; প যাব। কিন্তু নি শিবিলাকক Tা যিহোৱা, ময় করা এই মোর যাত্রা। 'কলে, যিহোৱাই মোর যাত্রা পালক; আপনি যদি সকল কৰে, তেনে চাক, ম| এতেকে মোক পলমকৈ মেরাখিব; মোর 21
