১৯; ২০০২; ১১) ফিচাকাবিলা। অহা এই ডেকাৰ নিমিত্তে পিঠা আৰু জাল দিতে। তাতে, যি কোৱে তা দেখিলে, • আছে, কোনো ৰ অ নাই। তাতে সেই লিত লে, গ্ৰামে সানলি মিৰ বাইকলে,তোমাৰ কুশলক; তোমাৰ প্ৰয়ো দেৰ পা ওলাই অহা দিলৰ পৰ মালিকে নীয় সকলেৰ ভাৰ মোৰ এল কোক; এনে কেতিয়াও এ মাই আৰ দেখা তুমি কোনো ৰুপে এই চঞ্চত ৰাতি কোটি। নাই; এই নিয়ে ভাকৈ মন দি বিবেচনা ২১ পাছে সেই ভাই ত আপোনা ফল নি। কৰি, কি উচিত কোৱা। গায়ে ঘাঁহ দিলে, আৰ সিবিকে। পা দুলেৰ সঙ্গে সন্তানবিলাক ২ টি ই মে পান নি। এই ৰুপে ( লাল, আৰু গিলি দেশে সৈতে গো- লিলিকে ভালো আপোন মন ৰ ইমলীতে নয় প্যা বেচেৰালৈকে এন কৰা সময়ত, সেই নগৰ কেবোৰ পাষণ্ড মানুষ যেন হৈ নিপাত যিহোৱা নাকাতে লোক আহি তাৰ বৰ চাবিকাল বেৰ হয়। গোট খাল। সকলো লোকৰিলা, অৰ্থাৎ দুৱাৰত চকিয়াই সেই ঘৰ, গয়াবী বুফাৰুকলে, | ইয়েলৰ আটাই ৰৈবিলাকৰ মুখৰিলাৰ তোৰ ঘৰলৈ যি পুৰ আহিছে, তাক বাহিৰ | ঈখৰ প্ৰজালিক সেই সমাজত উপস্থিত _ ২০ কৰি আন, আমি তাৰ পৰিচয় লও। তাতে খৰৰ ল; ভাত চাৰি লাখ ৰোৱাল ধৰা পদাতিক গৰাকীয়ে ৰাহি হৈ সিতৰ ওচৰলৈ গৈ ফলে, • লোক আছিল। (ত্ৰালেৰ দামবিলাক ৫ মোৰ ইবিল, নয়ে নয়, ময় বিনয় | নিশালৈ উঠি যোৱা কথা বিন্যামীৰ নাম- কৰিছে, এনে দফা ফৰিবা; যেই পুৰুষ | বিলাকে খৰিলে।) পায়ে ইয়েলৰ সৰু যে, যত অতিথি হৈ আছে, এই হেতুকে বিলাকে সুধিলে,কোৱোৰ, এইদুকৰ্ম কেনেকৈ ২০ তেওঁলৈ এনে মুখতাৰ কৰ্ম অৰিবা। দেখা,। হল। তাতে সেই হত হোৱা তিৰুভা অনীৰ য়াত মোৰ এনী কুমাৰী জী অৰু। গিৰিয়েক লেবীয় পুৰুৰে উত্তৰ কৰি কলে, ময় তেওঁৰ উপপত্নী আছে; ময় সিহঁতক বাহিৰ আৰু মোৰ উপপত্নীতি থাকিব নিমিত্তে কৰি আনন, তোমালোকে সিহঁতৰে মান বিনামীৰ অধিকাৰত থকা গিৰিত সোমাই- এই কা, নিহঁতলৈ ডোমালোকৰ যি ইহা ছিলো। তাতে পিবিয়াৰ গৃহহবিলাকে মোৰ তাকে কৰা; কিন্তু সেই পুলৈ এনে মৃধতাৰ অধিতে উঠি ৰতি মোৰ নিমিত্তে যাৰ চাৰিও ২০ নবি। তথাপি নিতে তাৰ কথা কালে বেৰি ধৰিত্ৰে; লিংতে মোক বধ কৰিবলৈ নিলৈ অসমত হল; নি সেই পুৰুষে চেষ্টা কৰিছিল, অ সিতে মোৰ উপক তাৰ উপপত্নীক ধৰি সিহঁতৰ আগলৈ উলি- কাৰ কত ভাই মৰিল। পাছে ময় মোৰ মাই দিলে; তাতে নিতে তাৰ পৰিচয় উপপীক ধষ্টি কোথয় ভোধৰ কৰি ত্ৰয়েৰ ললে, আৰু ৰাতিপুৱালৈকে ৰেয়াতি নিতে অধিকাৰত থকা দেশৰ সকলো কালে পঠালো; তাইলৈ অত্যাচাৰ কৰিলে; পাছে অৰুণোদয় কিয়সে সিতে কালেৰ মাত কুক আৰ ২০ালত নিতে তাইক এড়ি টি গল। পাছে। অমিতাৰ কাৰ্য্য কৰিলে। দেখ, হে ইয়েলৰ এত লত, সেই তিঃহাইপোমাৰ গিৰি: সানৰিলা, তোমালোক সকলোৱেই আপোন কে আলহি হৈ থকা ঘুৰ ঘৰর দুৱার চর- অপোন মত কৈ মন্ত্রণা স্থির করা। তাতে লৈ আহি লোহ লাহোৱালৈকে দুৱাৰমুখ। সকলে মানুহে এন মানুষ যেন হৈ উঠিলে, ২০ পড়ি থাকিল। পারাতিপুৱালত তাইৰ গিরি | আমি কোনেও আপোন:আপিন তালৈ নো, কে যেতিয়া আপোন পথে যাবলৈ ওলাই আপোন আপা যলৈ উলটি নো; কি ও দুৱাৰ মেৰি বাহির হল, তেতিয়া দেখিলে, একা গিবিয়ালৈ এই কাম করিম, চিচিলের তার উপপত্নী ঘর দুৱাৰলির ওপৰত হাত রায় বুঝি তার বিরুৰুে যমি; আমি বিৗ- ১৮ পেলাই পড়ি আছে। তাতে সি তাইকলে, মীর গিবিয়ালৈ গৈ ইয়েলর মাঝত কী উঃ আমি যাও, কিন্তু তাই একে উৰ নিদিলে; আটা অন্য কাৰ্য অসারে যেন সিহতক পাছে সেই পুরুষে গাধর ওপরত তাইক তুলি প্রতিফল দিব পাৰে, এই নিমিত্তে, লোকবিলার লৈ বাৱা কৰি আপোন ঠাইলৈ গল। তার অর্থে খোৱা ৰ আনিবলৈ ইস্রায়েলর ফৈদ- পা নি আপনি যর পাই, কটারি লৈ বিলকির মা পরা এশ লোকলৈ দৰ জনক, সই উপপ্যাক এৰি হাড়ে সৈতে বার ধর আর হাজার লোকলৈ এশ আনক, আৰু দৰ করি কাটি, জায়েল আটাই অললৈ পাই হাজার লোকলৈ এক হাজার জন লোক আমি ১১ লও। এই রুপে আটাই ইৱায়েল লোকে এনে • পরে শর্ণ বা অবিবাহিত যুবতী মাহৰ নিচিনাকৈ এযোগ হৈ সেই নগরন । অধিতে গোট খাতে।
