T৫ অন্তৰালাজমাতাবেৰিৰ ৰায়। | সিৰি দ্বিতীয় বিশ।;; [ak; ১৫-২ |: • তেওঁ তাক শিলৰ পৰ মৌ চোলালে, নিয়নে মোৰ জেত অগ্নি প্ৰলিত হৈ, আৰু চকমকি পাথৰ পা তেল চাপালে;. আটাৰে তলত থকা চিললৈকে পুড়িছে, তেওঁ গৰুৰ দৈ আৰু মেৰ ও বাগলীৰ গাখীৰ, পৃথিবী আৰ তাৰ উৎপন্ন বস্তু গ্ৰাস কৰি, মেৰ পোৱালিৰ তেল, আৰ বাগান দেয় আৰু ৰতৰ মূল। মটা মেৰ ও মা মা, অয় লিবিলাক অলৰ উপৰিও আমল আৰু উত্তম ঘেঁহু ধান কাটা হাফ দিলে; আৰু তুমি ভাটীৰ তেজ বণীয় ৰস পান ময় মোৰ বাৰ এটাও মথকাকৈ সিবিলাকলৈ | কৰিলা। মাৰিম। কিন্তু বিচুণে হৃষ্টপুষ্ট হৈ লাঠি মাৰিলে; | সিবিলাক ভোকত কী, আ পাতত তোমাৰ তেল ধৰিছে, তুমি খুলন্ত হৈয়া, চিকন হৈ; দাৰুণ সংহাৰত গ্ৰালিত হবে; তেতিয়া সি আপোন সৃষ্টিকৰ্তা দখৰক ত্যাগ পা ধুলিত বগাই কৰা হয় বিৰে সৈতে, ময় সিবিলাকলৈ দিলক পোেৰৰ ঐতি আৰু আপোনাৰ ত্ৰাণৰ শিলক হেয়ঞ্জান ঠাম। | কৰিলে। বাহিত ৰোলে, সিৰিলাকে পৰজাতীয় দেৱতাৰেৰ ৰায় | ভিতৰ খোটালিত ত্ৰালে সন্তান নাইকিয়া | কবি; • সিৰিলাকে ঘিণলগীয়া ববোৰৰ ৰায় যুব আৰু যুৱতীক, তেওঁক বেঞ্জাৰ দিলে। পিয়াহ খোৱা কেঁচুৱা আৰু পানুৰীয়াৰ যি ভূতবেৰ ঈশ্বৰ নহয়, সেই ভূতবোৰলৈ, বিনষ্ট কৰিব। যি দেৱতাবেক সিবিলাকে নেজানিলে, ২০ ময় কলোঁ, সিবিলাকৰ শত্ৰুবোৰ অন্য অং এনে দেৱতাৰবালৈ, | কৰি কব, যিবোৰক তোমালোকৰ পূৰ্বপুৰুষবিলাকে আমাৰ হাত প্ৰবল, ভয় নকৰিলে, এইবিলাক কৰ্ম যিহোৱাই নাই, অলপতে হোৱা এনে নতুন দেৱতাবোৰলৈ বৈৰীবোৰে এনে কথা কৈ মোক বিৰক্ত কৰিৰ সিবিলাকে বলিদান কৰিলে। বুলি ময় ভয় নকৰা হলে, তুমি আপোন জন্মদাতা শিলালৈ মন সিবিলাকক নিয়ে উড়াই দিলোঁহেঁতেন, . নকৰিলা, আৰু মনুষ্যবিলাকৰ মাক পৰা লিবিলাক তোমাক উৎপন্ন কৰা ঈশ্বৰক পাহৰিলা; নাম লুপ্ত কৰিলোহেঁতেন। তাকে দেখি যিহোৱাই সিবিলাকক ঘিণ-২৮ | কিয়নো সিবিলাক আলোচনা কৰা লতি, | লগীয়া যেন মানিলে; সিবিলাকৰ বিবেচনা নাই। কিয়নো তেওঁৰ পো জীবিলাকে তেওঁক বেজাৰ ২৯ অ, সিবিলাক জ্ঞানী হোৱা হলে, এই কথা দিলে। বুঝা হলে, আৰু তেওঁ কলে, ময় সিবিলাকৰ পৰা সিবিলাকে অপোনাবিলাক শেগতিৰিবে- | অপোন মুখ ঢাকিম, চনা কৰা হলে, কেনে সন্তোৰ কথা সিবিলাকৰ শেযদশা কি হব, তাক চাম; হলহেঁতেন! কিয়নো সিবিলাক একেবাৰে বিপৰীত আচৰণ[৩• লিবিলাৰ শিলাই সিবিলাক নেবো কৰেতা বংশ, সিবিলাক অবিশ্বাসী সন্তান। যিহোৱাই সিবিলাকক তাগি কৰা হলে, যিটো ঈশ্বৰ নয়, সিবিলাকে তাৰ ধাৰায় কেনেকৈ এজনে হাজাৰ জনক খেদিপালি- মোৰ অন্তৰ্বালা জন্মালে, হেঁতেন? লিবিলাকে অপোন অপোন অসাৰ বস্তৰ। কেনেকৈ দুজনে দুই হাজাৰ লোক পলোৱাৰ ধাৰায় মোক বেজাৰ দিলে; | পাৰিলেহেঁতেন? | হেতুকে, ৰাজাৰ লোক নোহোৱা | ৩১ কিয়নো সিহঁতৰ শিলা আমাৰ শিলাৰ নি- জাতিৰ দ্বাৰায় ময়ো সিবিলাকৰ অন্ত | চিনা নহয়; বালা জমি, আমাৰ শত্ৰুবোৰেও বিচাৰ কৰি এই চলে ময় মুখ জাতির দ্বাৰায়েই সিবিলাকক || বীকার করে। বেজার দিম। কিয়নো সিহঁতৰ ঢালিতা কামর সচ, • Bi0
