দ্বিতীয় বিবৰণ। [১৩; ৬-১৪; ১৩। প্ৰাণদণ্ড কৰিব লাগিব; কিয়নো, মিৰ দেশ | পুৰৰ আটাইৰে আপোন ৰ যিহোৱাৰ পৰ তোমালোকক উলিয়াই অনা, বীয্য পৰ উদ্দেশে দুইৰ পুলি; আৰ সেই নগৰ তোমালোকক মুক্ত কৰা তোমালোকৰ ঈশ্য। সাকাল গাৰি হৈ থাকিব; পুনৰায় কি যিহোৱাই যি পথত চলিবলৈ তোমালোকক | ১০ স নেযাৰ। আৰু ময় জানি তোমাক বিয়া আ কৰিলে, সেই পৰ পৰ তোমাৰু একলীয়া। তেওৰ সকলো আ পালন কৰি অৰ্থে, কবিৰ নিমিত্তে, সি তেওৰ বিয়ে বিল্লাহ তোমাৰ দ্য ফিবাৰ ত বিল, তাকে কথা কলে; এই স্কুলে তুমি আপোনাৰ মবিৰ | কৰিবলৈ তুমি আপোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈকা পৰা তেনে দুষ্টতা দুৰ কৰি। ১৮ দিয়াত, যিহোৱাই যেন আপোন প্ৰ কোবৰ • তুমি নজনা আৰু তোমাৰ পূৰ্বপুৰুষবিলাকেও | | পৰা কা যৈ, তোমাৰ পূৰ্বপুৰুষবিলাকৰ অগিত নন কোনো দেৱতা, অৰ্থাৎ ওচৰত বা দূত, তেকৰা শপথ কৰে তোমাক জয়া আৰু কৃপা পৃথিবীৰ ইমৰ পৰালিয়লৈকে থকা তোলো | ফৰি, আৰু বৃত্তি কৰিব, এই নিমিতে সেই ক চাৰিওফালৰ জাতিবোৰৰ যি কোনো দেবতা খতি বৰ একোকেই তুমি চুব নেলাগিব। হক, তাৰ বিয়ে যদি তোমাৰ একে গৰ্বৰ ভাই, কাটা নিয়ে। এ অখা আৰু দামভাগ- • বা পো, জী, তোমাৰ অতি প্ৰেম, তিৰুই, নাই তোমাৰ প্ৰাণতুল্য বৰে তোক দুলাবৰ | বিষয়ক বিধি। নিমিতে পুতে কয়, আহা, আমি গৈ অনি হোমালোক আপোমাবিলাৰ ঈশ্য বি- দেৱতাক পূজা কৰো, তেন্তে তুমি সেই মানুহৰ | • হোৱাৰ সাম; তোমালোকে মা আৰ কথাত সমত নহব, তাৰ কথালৈ কাণ নিদি,1 নিমিত্তে আপোন আপোম গাত কাটই নকৰিা, তালৈ কৃপাদৃষ্টি নকৰিব, তাক দয়া নকৰিবা, আৰু আগ-মুৰ টা কৰি। কিয়নো তুমি ৯ আৰু তাৰ কথা পুতে নেৰাখিব; কিন্তু অৱশ্যে | আপোন ঈশৰ যিহোৱাৰ পবিত্ৰ প্ৰকা; পৃথি- তুমি তাক বধ কৰিব; তাক বধ কৰিবলৈ তাৰ বীত থকা সকলো ৰাতি মাৰ্য পৰ, যিহোৱাই ওপৰত প্ৰথমে তুমি হত দাবি, পাছে সকলে। আপোনাৰ এক বিশেষ প্ৰয়া কৰলে তোমাক ১০ লোকে হাত দাবি। আৰু সি নমৰেমানে তালৈ | মনোনীত কৰিলে। শিল দলিয়া; কিয়নো বন্দীঘষপ মিচৰ তুমি কোনো যিলগীয়া বা নে। দেশৰ পৰ তোক উলিয়াই অনা তোমাৰ পৰ। | তোমালোকে ধাৰ পৰ পৰ এইবিলাক; গ, যিহোৱাৰ পাছত চলাৰ পৰ তোমাক একলীয় মেৰু, ছাগলী, হৰিণ, কুসা , যয় পত, ১১ কৰিবলৈ সি কাৰ্বাৰ কৰিছিল। তাতে গোটেই | বনৰীয়া হাগলী, দীচান পথ,টবো পশু, আৰু ইস্ৰায়েলে তাকে শুনি ভয় পাব, আৰু তোমাৰ | পৰ্বতীয়া মেৰ। পবোৰৰ মত যিবোৰ প্য মাঝত তেনে কুকৰ্ম কোনোৱে আৰু নকৰিব। } পুৰা সম্পূৰ্ণৰুপে দুকাল, আৰু ঘৰ পালে, ১২ তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই যিযি নগৰ নিবাস্য সেই সকলোকে তোমালোকে খাব পাৰিব। | অৰ্থে তোমাক দিয়ে, তাৰ কোনো নগরর বিষয়ে। কিন্তু যিবোরে ঘঁহ পালে, বা ঘিরের ধর ১৩ যদি শুনিবলৈ পোৱা, যে, কেইটামান পাষণ্ডই দুলি, সেইবোরর মাত এইবিলাক লেখা, তোমার মাঝির পর ওলাই, তুমি নানা কেননা উট, শা, আৰু চনি পৰ; কিয়নো সেইবো। দেৱতার নাম করি কয়, আহ, আমি গৈ ইতর ঘৰ পালে ,কিন্তু সেইবোর দুলীয়া পুরা দেৱতাক পূজা করে, এই বুলি কৈ আপোন থকা নহয়; সেইবোৰ তোমালোক পলেটি। ১৪ নগরনিবাসীবিলাকক অপথে নিলে, তেন্তে তুমি
- আৰু গাহৰি মেধা, কারণ তার। দুল
সেধা,বিচার করা,আৰু যত্নেরে প্রশ্ন করা; আর হয়, কিন্তু নি ধা নেপালে, সি তোমালোক তোমার মত এনে ঘিণলগীয়া কুকর্ম যে। পৰুে অচি। তোমালোকে সেইবোরর মত কৰা হৈছে, সেয়ে যদি কপ আৰু কি হয়, নোেবা, সেইরের কো। • ১৫ তেন্তে তুমি তরোৱলর ধারেরে সেই নগর- | ১ আৰু অনাবিলার মত তোমালোকে নিবাসীবোরক প্রহার করিব, আৰু পৰ আদি। এইবোর খাৰ পির; বিরের পাখি আৰু তার মাঝত থকা সকলোকে তরোৱালেৰে নিঃ- | বাকলি আছে, সেইবোৰ তোমালোকে খাৰ ১৩ শেষে বিনষ্ট করিব। আর তার সুটব্য তারা ১০ পারা; কি বিরের পাখি আৰু বাকলি কর মাঝত গোটাই সেই নগর আর তার মাই, সেইবোৰ মেধাব, সেইবোৰ তোমালোক পৰুে অটি। • মা বাবা ও যি মুকলিঠা ১) তোমালোকে সকলো বিষয়টি চরাই থাৰ যাবে মেশা কাম কাৰ্য আৰু ৰে পো লা]ি ১২ পারি। কিন্তু তোমালোকে খাব নোর এই করো সোৰিাৰ ফা যায়, এনে ঠাই। | ১০ বের; কুর, হগিল, আৰু উৎকাশ; in
