১২; ১৬ -১৩; ৫।] দ্বিতীয় বিবৰণ। ১৮৯ যদি আৰ জাডি কৰে জোৰে বলাৰ। ২৮ব শৰিক। অমি আপন ৰ বিৰ এৰ ৰিশাৰ মা নিচিন কাৰ এত ঘি ভাল আৰু ন্যায়, ডাক নাত শোৰ ১৬ পাবি। কিন্তু তোমাকে তে লেখা; আৰু তোমাৰ নিৰিলাৰ চিৰকাল ১০ তাক পানীৰ ৰে মাল পৰি পেলাম। জ্যে | বৰ নিমিতে, তোমালোকে সাৱধাৰ হৈ শল্যৰ, এ স, ই তেল দম গগ, ক্ষয় আ ৰ এই সকলো বাক্য মাম্য।। নাইবা গৰু কে দিয় মেগা,বা প্ৰতি ২৯ তুমি যি জাতিবিলাকৰ আধিপত্য এবলৈ কি কৰি নিমিত্তে ল্পি কোনো অব্য, বা | গৈ, লিংক তোমাৰ ঈশ্য যিহোৱাই আপোৰ কে এসেই দিন নৈব, বা | তোমাৰ আগৰ পা দূৰ কৰাৰ পাছত, যেতিয়া তোমাৰ হাৰে ভোলা নৈব চোয়া: সিৰ আধিপত্য ভোগ কৰি দিতিৰ দেশ লোকমালেন আপন নগৰী ৰিতা ৩৩ বাল কবি, তেতিয়া সাৱধাৰ ৰা; নলে ১৮ খাব নোকাবি; কিন্তু তোমালোকৰ ঈশৰ তোমাৰ আগৰ পৰ লিংত বিনষ্ট হৈ যোৱাৰ যিহোৱাইযি ঠাইনোনীত কৰি সেই ঠাইত। পয়ে তুমি নিত্য দৰে কাৰ্য কৰিলৈ তোমালোকৰ ই যিহোৱাৰ আগত তুমি আৰু | সিৰ ফলত পড়ি; আয়, এই জি তোমাৰ পো বী,তোমাৰ বীবে, আৰ তোমাৰ বিলাকে জাপোন আপিন দেৱতাৰু কি পে নগৰ দৰিৰ ভিততে থকা লেবীয় লোকে সেই সেৱা কৰিনি। ময়ো সেইপ কমি, এই বেৰ নে কৰি; আৰ তুমি হাত দিয়া বুলি কৈ সিহঁতৰ দেৱতাবোৰৰ মত পৰামৰ্শ সকলো কাৰ্যত আলোম দাবিৰোৱাৰ আগত | ৩১ লৈ যাব। তুমি আপোন ৰ যিহে . ১৯ আন কৰিব। তুমি দেশতয়াইনে উদ্দেশে সেই ৰুপে মৰিবা; নিম সিহঁতে 'লেৰীয়া লোকক বেড়িবলৈ সাবধান হব। আপোনাবিলা দেৱতাবেৰৰ উলেশ, বিহা • যেতিয়া তোমাৰ দৰ ঘিৰেই তোমালৈ ৰাই দি কৰ তেৰ আটাইঘিলীয়া লৰ্য্য কৰা আপিন প্ৰতিৰ পৰে তোমাৰ সীমা। কৰে,এনে কি, সেইদেৱতাবাৰ উলশে আপোন ল লিব, আ ম খাবলৈ তোমাৰ মাৰ আপনি পো জীববাৰকেই ভুইত পোড়ে। দ্য হোৱাত, ম ম খাম বমি , তো | ময় তোমালোকৰ যি যি আ কৰি , ভূমি মনৰ সকল দ্বাৰ ও মা খা তোমালোকে সেই সকলকেই পালন কৰি সেই ২১ পাৰিব। তোমাৰ ঈশ্য যিহোৱাৰ আপোনাৰ মতে কাৰ্য কৰি; তোমাকে ভাত কোনো নাম পন কৰিৰ অৰ্থে যি ঠাই মনোন্দী কণা যোগ নকৰি, বা তাৰ পৰ কোনো কথা কৰি, সেয়ে যদি তোমাৰ পৰ যা দূৰ কম নকৰিব। অ, তেন্তে তুমি যিহোৱাই তোমাক দিয়া গ দেবপুলা কবিলৈ আপথে নিয়া শোকৰ দণ্ড। যে আদি ৰ পৰ পৰ লৈ, তোমাক মি আ অনুসাৰে মাৰি, আপোন মন, | যদি তোমাৰ মত কোনো আবদী, বা জাৰ দৰে নগরর দুৱাৰ ভিত কোন ' সপোন দেখোতা ওলায়, আৰু সি তোমাক ২৫ কৰিব পাৰিব। কুমাৰ আৰু হরিণা যেনকৈ । চিন বা অদ্ভুত লক্ষণ দেখুৱায়, আৰু তুমি খোৱা যায়, কেৱল তেনেকৈ তাক ঝা; খচি | নজনা যি দেৱতাবোরর সাজে সি তোমাক বা অচি সকলো লোকে সমানে তাক কোন কৈছিল, বেলে, আখ, আমি আন দেৱতার কৰি পাৰিব। কেবল জে মেখমল অতি • পাছত চলি সেইবোৰক সেৱপূরাকরোগৈ,সেই সাবান হব; নিন সেই প্রাণ; এই দেৱতাবোরর বিষয়ে দেখুউৱা দিন ৰা আৰু তুকে মন শৈত প্রাণ সেনা। তুমি কি লক্ষণ যদি ফলিয়ায়, তেন্তে নেই গবাদী বা দেখাই পানীর পর মাগত গলি দিঘা। | সপোন দেখোতাৰ কথালৈ তুমি কাণ নকৰিবা; ২৫ যিহোৱাৰ স ৰিল, তা রাত, তোমার কিয়না, তোমালোকে আপোন আপোন সকলো আৰু তোমার পবিালা মাল বের মনেৰে আৰু সকলো প্রাণেরে আপোনাবিলাকৰ নিমিত্তে তুমি তাক গে কবি। ফলে দশর বিহোৱক প্রেম করা নে মক, তাক তোমার পবিত্র এ অ সল করা বন্ধ। আলিবর নিমিত্তে তোমালোকর ঈশ্বর যিহো- দিই যি ঠাই মনোনীত কবি, সেই| বাই তোমালোক পরীক্ষা করে। তোমালোকে ৩ঠালে লৈ যাব। আৰু মোৰ যিবো আপোনাবিলাক ঈর যিহোৱারেই পাহত বা যবেদির ওপৰত তোমার যোবলি অর্থাৎ | চলিব, তেওঁকেই ভয় করি, তেওঁৱেই আজ মই আৰু তে উ কি, আ আৰ। পালন কবি,তেওঁ কতেই মন দি,তেরেই সি তে আপোনর মিরে যদি বাংলা করি, এ তেওঁতেই জনতা। শত বগিগাহৰি হয় মহা অত জেনে কী বা সপোন দেখতার 18
