১০; ৩০ -১ ১৮।) ১৪৩ যিহোৱাই ৰায়েলৰ মল কৰিবলৈ অৰী| মায়া লীয়া ৱি নিচিনা, আৰু তাৰ বৰণ কৰি কৰিছে। তাতে তেওঁ উত্তৰ কৰিলে, ময় | ৮ গুগয়ে বৰণৰ নিলি আছিল। লোক নেও, ময় আপোন দেশ জাতিবিলাক বিলাকে ইফালে লিলি ফুৰি তাৰ চপায়, ৩১ চলৈ যাম। মোচিয়ে আকৌ কলে, মিনতি আৰু যাতত পিবি বা খুবলিত খুন্দি ৰি কৰি কৰিছে, তুমি আমাক নেড়ি; কিয়নো অৰণ্যৰ টেীত শিলায়, আৰু তাৰ ৰায় পিঠা নয়; যা কোন ঠাইত আমাৰ ছাউনি স্থাপন | তাৰ আদি তেলেৰে যুক্ত কৰা সুস্বাদু আৰৰ কৰিব লগা হ, তাক তুমি অনি; এই কাৰণে ৯ আদিৰ নিচিন আদিল। ৰতি ছাউনিৰ ওপ- ও তুমি আমাৰ চকুপ হব। আৰু যদি তুমি। | ৰত মিয়ৰ পৰ কালত, নিয়ৰ লগত সেই মায়া আমাৰ লগত যোৱা, তেনে হলে, যিহোৱা| ১• পড়ি থাকে। পাছে মোচিয়ে লোকবিলকিৰ আমাৰ যি মল কবি, আমি তোমাকে সেই গোষ্ঠী অনুসাৰে আপোন আপোন তনুৰ দুৱা- মন গে কম। ৰ্য ওচৰত প্ৰতিনে ক্ৰন্দন কা শুনিলে; তাতে ৬ পা লিলািকে যিহোৱাৰ পৰ্বতৰ পৰা যিহোৱাৰ ক্ৰোধ অতিশয়ৰুপে বলি উঠল, তিন দিনৰ বাট প্ৰান কৰিলে; আৰু যিহো-১১ আৰু মোটিতেও অসন্তোৰ কৰিলে। পাছে নাৰ নিয়মকে সিবিলাকৰ নিমিত্তে বিমৰ | মোচিয়ে যিহোৱাক জনালে, তুমি কি নিমিত্তে ঠাই বিচাৰি বিচাৰি তিন দিনৰ বাট সিবিলা আপোন দাক ইমান জশ দিয়া কি নিমিতে ৩০ ক আগে আগে গল। আৰ ছাউনি আমি। বা ময় তোমাৰ দৃত অনুগ্ৰহ পোৱা নাই, গ্ৰহন কৰা সময়ত যিহোৱাৰ মেয় দিন সি-T যে তুমি এই সকলো লোক তাৰ মোৰ বিলান্ত ওপৰত থাকিছিল। ১২ ওপৰ জিছ? ময় জানো এই সকলো লোক ৩৫ আৰু সুক যোৱা সময়ত মোচিয়ে কন্স, হে গাধাৰণ কৰিলে, যা এই সকলো লোকক বিহোৱ, উঠা, তোমাৰ শত্ৰুদেৰ ছিন্নভিন্ন প্ৰসৱ কৰিলে, যে, তুমি ইবিলাকৰ পূৰ্বপুৰুষ- ক, আৰু তোমাক ঘিণ কৰেতাবো, তোমাৰ বিলাকৰ আগত যি দেশ দিবলৈ অঙ্গীকাৰ আগৰ পৰা পলাই যাওক। আৰু ৰোৱা সময়ত কৰিছিল, সেই দেশলৈ, গাখীৰ খোৱা কেঁচুৱক তেওঁ কয়, হে যিহোৱা, তুমি ইস্ৰায়েলৰ হাৰ পালন কৰে। বাপেকৰ দৰে ইবিলাকক বুক হাজাৰ গোীৰ ওচৰলৈ উলটি আই। ১৩ বাজি নিবলৈ মোক আজ দিছ? এই সকলো | লোকক দিবৰ নিমিত্তে ময় কত মাংস পাম? তবিৰোত আৰ কি- কিয়লে ইবিলাক সকলোৱে মোৰ গুৰিত কান্দি লোলাি কুনি। কৈছে, আমাক মাংস দিয়া, আমি খাও। পাছে লোকবিলাকে, যিহোৱাৰ কাণত। ১৪ এই আটাই লোকৰ তৰ মন্ত অকলেই বৰ পড়াকৈ বাইৰ দুঃখৰ নিমিত্তে বকা লোৰ। নোৱাৰে; কিয়নো সেয়ে মোৰ শক্তিভূকৈয়ে নিচিনাকৈ আচৰণ কৰিলে, তাকে শুনি যিহো-[ ১৫ গধুৰ। তুমি যদি মোলৈ এনে ব্যৱহাৰ কৰা, বৰি কোষ বলি উঠিল; তাতে সিবিলাকৰ তেন্তে ময় বিনয় কৰিছে, ময় যদি তোমাৰ বিতে যিহোৱাৰ কোৰ্থিৱলি উঠি ছাউনিৰ। দৃত অনুগ্ৰহপ্ৰাপ্ত হৈছে, তেতে এতিয়া মোৰ শেষ গত সোকলিক এস কৰিবলৈ একেবাৰে মাৰা, আৰু মোৰ দুৰ্গতি মোক দেখি- নিলে। এই কাৰণে লোকবিলাকে মোদিৰ বলৈ নিদিবা। ৰিত কতিৰোক্তি কৰিলে; এতে মোচিয়ে ১০ তেতিয়া যিহোৱাই মোচিক কলে, তুমি লোক বিৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কলিত, সেই অগ্নি। | বিলাকৰ মাঝত যিবিলাকক বৃহ আৰু লোক- মাল। তেতিয়া সেই ঠাইৰ নাম কিয়েৰ। বিলাকৰ অধ্যক্ষ বুলি আনা, ইস্ৰায়েলৰ, এনে (দাহ) ৰখা হল; কিয়নো যিহোৱাৰ অগিয়ে] সত্তর জন বৃদ্ধ লোেক চপাই সাং করা তা লিলির বিরুড়ে দাহ কৰিছিল। দুৱাৰলৈ অনা; সিবিলাকে তোমার লগত সেই । তার পায়ে সিবিলান্ত মাড় থকা মিখিত! ১০ ঠাইত থিয় হওক। পাছে ময় সেই ঠাইলৈ লোকৰিাকে কুৱা ৰৱ কৰিবলৈ ধৰিলে। নামি আছি তোমারে সৈতে কথা ম, আৰু আকায়েল, সানৰিলাকেও পুনরায় কান্দি। তোমত যি অল্প আছে, তার কিছু লৈ সি- কাকিলে, আমাক মই খাবলৈ কোনে দিব? বিলাকত রাখিম; তাতে, তুমি যেন অকলেই আমি মিচৰ দেশত বিললে যি যি মায়া লোকবিলাকর ভার নোবো, এই নিমিত্তে খাইছিলো তালৈ আৰু ৰ্তি, খরমু, লিবিলাকে তোমার লগত লোকবিলাক তার •ণ পিয়া, আৰু নহালৈ মনত পড়ে; আৰু | ১৮ বব। আৰু তুমি লোকবিলাকক কোৱা, তোমা- এটি আমার প্রাণ খলি; আমার আগত এই লোকে কালির নিমিত্তে আপোনাবিলাকক পবিত্র •ার বাত্তি আৰু একোৱেই নাই। সেই কা; তেতিয়া তোমালোকে মাংস খাবলৈ পাব; 13 ১১
