১৪৪ গণপুস্তক। [১১; ১৯-১২;৬। কিয়নো তোমালোকে কাব্দিকাশি কৈছিলা, আ-| ৩• কেনে সন্তোষ পালেহেঁতেন! পায়ে মোটি মাক মাংস খাবলৈ কোনে দিব। কিয়নো মিচৰআৰু ত্ৰায়েলৰ বুকবিলাক চাউনিলৈ গল। দেশত আমাৰ ভাল আছিল। এইহেতুকে যিহো-[৩১ পায়ে যিহোৱাৰ চৰৰ পৰ বায়ু ওলাই সনুৰ ৰাই তোমালোকক মাংস দিব; তাতে তোমা-1: পৰা ইমান বা চৰাই আনি ছাউনিৰ ওপৰ ১৯ লোকে খাবলৈ পাবা। তোমালোকে এদিন, বা পেলালে, যে, চাউনিৰ চাৰিওফালে ইকোৰে দিন, বা পাঁচ দিন, বা সহ দিন, বা বিশ দিন। • সিকোষে এদিনৰ বাটলৈকে লইবোৰ হাত ও • যে তাক খাৰা, এনে নহয়; সম্পূৰ্ণ এমাহলৈকে ৩২ হৈ মাটীৰ ওপৰত পড়িল। তাতে লোকবিলাকে খাব, যেতিয়ালৈকে সেয়ে তোমালোকৰ নাকেদি| সেই ওয়েদিন ওৰেৰাতি, আৰু পাহদিনাও মোলয় আৰু ঘিণ লগা নহয়, তেতিয়ালৈকে তাক গোটেই দিন উটি সেইটা চৰাইবোৰ গো- খাবা; কিয়নো তোমালোকে আপোনাবিলাকৰ টালে; সিবিলাকৰ মাকত যেয়ে সকলোকৈ মাষত থকা যিহোৱাক অগ্ৰহ কৰি, তেৰ অগিতা। তাকৰকৈ গোটালে, তাৰ দহ হমিৰ গাছিল; কান্দি কাশি এই কথা কৈছিলা, যে, আমি কিয় পাছে সিবিলাকে চাউনিৰ চাৰিওফালে ১ মিচৰ দেশৰ পৰ কাহিৰ হৈ আহিলো? তেতিয়া আপোনাবিলাক নিমিতে, তাক শুকাবলৈ মেলি মেচিয়ে কলে, ময় যি লোকবিলাকৰ মৰুত | ৩৩ দিলে। কিন্তু সিবিলাকে দুই দাতৰ মাষত মই আয়, সিবিলাক ছয় লাখ পদাতিক; তথাপি। কামোড় মাৰি ধৰোতেই, চোবোৱাৰ আগৈয়ে তুমি কৈছা, সম্পূৰ্ণ এমাহ খবৰ নিমিত্তে ময়! লোকবিলাকলৈ যিহোৱাৰ ক্ৰোধ বলি উঠিল; ২২ লিবিলাকক মই দিম। সিবিলাকক আঁটাকৈ তাতে যিহোৱাই লোকবিলাকক অতিশয় মা- মেৰ, ছাগ, আৰু গৰুৰ জাক মাৰিব লাগে নে?| ৩৪ মাৰীৰ ধাৰায় আঘাত কৰিলে। আৰ সেই নাইবা সিবিলাকক আঁটাকৈ সাগৰৰ আটাই মাছ ঠাইৰ নাম কিত্ৰোৎ-হাবা (কুৱা ৰাৱ কৰা- গোটাব লাগে নে? 1 : বোৰৰ মৈদামী ৰখা হল; কিয়নো সেই ঠাইত ২৩ তাতে যিহোৱাই মোচিক কলে, যিহোৱাৰ। সিৰিলাকে কুৱা ভাৱ কৰবোৰক মৈদাম | হাত আনো চুটী হল। তোমাৰ অগিত মোৰ ৩৫ দিলে। পায়ে লোকবিলাকে ব্ৰিা-বাবাৰ | বাক্য সিদ্ধ হব নে নহব, তাক তুমি এতিয়া দেখি পয়া চেৰোতলৈ যাত্ৰা কৰি সেই ঠাইতে ২০ বলৈ পাব। তেতিয়া মোচিয়ে বাহিলৈ গৈ,। থাকিল। | যিহোৱাৰ বাক্য লোকবিলাকক কলে, আৰু যে আৰু নিয়মে গেছি জবিতে দোষ . সিবিলাকৰ বৃদ্ধ লোেকৰ মাঝৰ সত্তৰ জনক ক, আঞ্চ তা vও। গোটাই তাৰ চাৰিওফালে থিয় কৰিলে। ২৫ তাতে যিহোৱাই মেঘত নামি তেওঁক কথা কলে, ৫১ মোচিয়ে কুচ দেয় যি তিকতা বিয়া আৰু যি আত্মা মোচিত আছিল, তাৰ কিছ কৰিছিল, সেই তিক্ততাৰ কাৰণে মিৰিয়ম লৈ, সেই সত্তৰ জন বৃদ্ধ লোকত ৰাখিলে; তাতে, আৰু হাৰেণে মোচিৰ অহিতে কথা কলে; সেই অত্মিা সিবিলাকত থকাত, সিবিলাকে। কাৰণ তেওঁ এনী কুচীয়া তিতা বিয়া কৰিলে। ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিলে; কিন্তু তাৰ পাছে | সিবিলাকে কলে, যিহোৱাই ভালো কেৱল ২৬ আৰু নকৰিলে। কিন্তু দুজন মানুহ ছাউনিত | মোচিৰ ৰায়হে কথা কয়। আমাৰ ৰায়ে থাকিল, এজনৰ নাম ইদদ, অনি নৰ নাম। নকয় জানো? আৰু যিহোৱাই সেই কথা মেদদ; এই দুনতে আত্ম থাকিল; সিবিলাক। ৩ নিলে। পৃথিবীত থকা মানুহবিলাৰ মাঝত বহিত নাম লিখা লোকবিলাকৰ মাৰত আহিল। মোদি সকলোতকৈ অতিশয় নয় তোক আছিল। হয়, কিন্তু ওলাই তাৰ ওচৰলৈ যোৱা নাছিল;1 ৪ পাছে যিহোৱাই অকতে মেচি, হাৰোণ, লিবিলাকে ছাউনিত ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আৰু মিৰিয়মক কলে, তোমালোক তিনিও ২৩ ধৰিলে। তাতে এটা ডেকা মানুহে লড়ি গৈ অন বাহিৰ হৈ সাকা বা তাৰ ওৰিলৈ মোচিক কলে, ইলদদ আৰু মেদদে হাউনিত আই; তাতে সিবিলাক তিনিও অন ওলাই ২৮ ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰিছে। তেতিয়া মোচিৰ গল। তেতিয়া যিহোৱাই মেযষত নামি পৰিচাৰক, তেওঁৰ মনোনীত লোক নৃনৰ পুত্ৰ। আহি তাৰ দুৱাৰমুখত স্থিতি হৈ হাৰো যিহোৱাই উত্তৰ দি ফলে, যে মোৰ প্ৰভু মোটি,1 আৰু মিৰিয়মক মাতিলে; তাতে সিবিলাক ধুয়ে | ২৯ লিবিলাকক নিষেধ কৰে। তাতে মোচিয়ে। ৩ আগ বাঢ়ি গলত, তেওঁ ক তেওঁক কলে, তুমি মোৰ পক্ষ বৈ ঈৰ্ষা কৰিছ নে?| মোৰ বাক্য শুনা; তোমালোকৰ মাৰত যদি যিহোৱাৰ আটাইবিলাক লোক ভাববাদী হোৱা কোনো ভাববাদী হয়, তেন্তে ময় যিহোৱাই! হলে, আৰু যিহোৱাই লিবিলাকৰ ওপৰতা: তেওৰ অগিত কোনো পাৰ্শনিৰ ধাৰায় নিতে | আপোন অলি থাকিবলৈ দিয়া বলে, মধু চিনাকী দিম, নাই সপোনত তেওৰ লগত 14 ST
