৩; ১৯৪;৫৪] তিতা বুয়ে উল আছিল; কিন্তু গিৰিলাকে| তোৰ মূৱ কৰি কৰি, আয় তাৰ গোৰোৱা তাৰু লাজ বুলি মেনিছিল। | ১৪ গুৰি কৰিবি। তেও নায়ীক কলে, ময় তোমাৰ গৰ্তনে অতিশয়সে বৃতি কৰিম; তুমি মনুষ্যৰ পতন। কষ্ট্ৰে সন্তান প্ৰসৱ কৰিবা; আৰ গিৰিয়ে- ঈ যিহোৱাই নিৰ্মাণ কৰা সকলো| ৰালৈ তোমাৰ ই থাকিব, আৰু সি তোমাৰ মৰীয়া অৰ মত পৰ্ণ অ ৰ | ১৭ ওপৰ অধিকাৰ কৰিব। পাছতেও আদিমকলে, আছিল। সি নাৰীক কলে, বাড়ীৰ কোনো বৃক্ষৰ | বিৰ ফল নেধৰ বুলি ময় তোমাক নিষেধ ল তোমালোকে নেব বুলি ঈশৰে বাৱিকে। মিছিলো, তুমি আপোন তিক্ততাৰ কথা শুনি (কলে নে? তাতে নাৰীয়ে পৰু কলে, বাড়ীৰ অক খোৱা হেতুকে, তোমাৰ কাৰণ ভূমি মাপ- বৃক্ষবোৰৰ ফল আমি খাব পাৰে; কিন্তু বাড়ীৰ | এত হৈ; তুমি জীৱন গেইকলিত, দুঃখেৰ নাৰত থকা যি বৃক্ষ, তাৰ ফল হলে, ঈশৰে কৈছে, তাৰ পা খাবলৈ পাৰিা; কাইট আৰু কাইটায় তোমালোকে ভাৰু নখও নুডুবাও; তাকে বন সি তোমালৈ উৎপন্ন কৰিব; আৰ তুমি ক্ষেত্ৰৰ ৪লিলেই মৰিবা। তেতিয়া সৰ্পই মৰীক কলে, ১৯ শল্য গেম কৰিব। তুমি মাটীলৈ উলটি নো- ৫াতে তোমালোক নায়ি; কিয়মে, যি| 1 যোৱমে, আপিন মূখৰ ঘামেৰে আহাৰ দিন তোমালোকে তাৰ ফল খাব, সেই দিনই| কৰিবলৈ পাব; কিয়নো তোমাক মাটিৰ পৰ যে তোমালোকৰ চকু মুকলি হৈ তোমালোক লোৱা হৈছিল; কাৰণ তুমি ধুলি মাখেন, ইৰ নিচিনা ভাল বেয়া আনোতা হব, |• পুনৰায় ধূলিলৈকে উলটি যাবা। পাছে মানুহে ৰানে। তেতিয়া নাৰীয়ে, সেই বৰ ফল। | আগোন তিৰুদ্ধাৰ নাম হৱ জীবিত] এলে; খাবলৈ ভাল, চতুৰ লোক, আৰ আমি ২১কিয়নো তেওঁ সকলো জীবিত লোকৰ মাতৃ। পাছে নিয়ৰ কথাতো মনমোহ যেন দেখি, তাক টি!ি ঈৰ বিহোৱাই আদম আৰু তেওঁৰ কাৰ্যালৈকে বালে, আৰু লগত থকা আপোন গিঝিয়েককে চাল, বত্ৰ কৰি সিবিলাকক পিছালে। ? দিলে; তাতে লিও খালে। পাছে সিবিলাক ২২ দশৰ যিহোৱাই কলে, দেখা, মানুহ আমাৰ দুয়োৰে চকু মুকলি হলত, সিবিলাক যে উলঙ্গ, এজনৰ নিচিনা ভাল বেয়া জানোত হৈছে; তক লিৰিলাকে বুৰি,আপোনাৰিলাকলৈ ডিম এতিয়া সি কিজানি হাত মেলি, জীৱনবৃক্ষয় ফল পাতেৰ পিং শিয়াই ললে। পাৰি ২৩লৈ খাই চিৰজীবী হয়, এই বুলি, যি মাৰ যিহোৱাই দিনৰ ভৰ পৰ সময় বাড়ীৰ মাকত | পৰা তাক লোৱা হৈছিল, তাতে ক্ষেতি কৰিবলৈ, মহাযোৱা কৰা শব্দ লিবিলাকে শুনিবলৈ। | ঈশ্বৰ যিহোৱাই মানুহক এদৰ বাড়ীৰ পৰ পালে; তাতে মানুহ আৰু তাৰ তিতা, খৰা উলিয়াই পঠালে। এই ৰূপে তেও মনুকে যিহোৱাৰ সাক্ষাৎ নৰ মনেৰে,বাড়ীৰ গহনীৰ খেদালে; অৰুণীৱনবৃক্ষৰ পথয়খিবলৈ, এদনৰ ৯ মাৰত লুকালগৈ। তেতিয়া ঈশ্বৰ যিহোৱাই। বাড়ীৰ পূবকালে কবিলাকক, আৰু চাৰি-
- মানুক মাতি সুধিলে, তুমি কত আছ? সি কালে ঘুৰি থকা এখন মলময় তৰাৱালকে।
কলে, ময় বাড়ীত অপোনাৰ শবদ খনি, মোর তাত থলে। উহার কারণে ময় ভয় করি সুকাই আছে। ১১ তাতে ঈশ্বৰ যিহোৱাই কলে, তুমি যে উল, কয়িম আৰু ৰেলর বিবরণ। তা তোমাক কোন কলে? যি বৃক্ষর ফল দেখা পাছে মানুহ আপাম ভাৰ্যা , বুলি ময় তোমাক নিষেধ কৰিছিলো, তা তুমি পরিচয় ললত, তেও গৱতী হৈ কয়িন ১২ খালা এ কি? তেতিয়া মহলে, আপুনি যি এৱ করি কলে, যিযেৱীর সাহায্যত ময় এটা তিতা যোর সদিনী কৰি দিলে, সেই তিতা মন্বি পালো। পাছে তেওঁ পুনরায় তার ভায়েক যোৰু সেইবুর ফল দিলত, ময় তাক ধালে। বেলক প্ৰসৱ কৰিলে। বেল মেরীয়, ১০ গাছের যিহোৱাইনাৰীক কলে, তুমি এইটো1.৩ আর কমিন চেতিয়ক হল। কালক্রমে কয়িনে কি করিলা? নারী কলে, সর্দই মেলা উপহাৱাপে মাটীত উৎপন্ন হোৱা কিছু ফল হয় খালে। তাতে ঈর বিযেৱইসক ৪ যিহোৱাৰ উন্দেশে উৎসর্গ করিলে; আৰু হেলেও স, তা একত্র করা হেতুকে, সকলো ফরী আপোন এক শর প্রথমে পা কেইটামান পৰু আটাই নরীয়া ৰক্তর মাত শান্ত পৰ, আৰু সেইবোরর তেল উৎসর্গ করিলে। যৈ, পেরে গতি করিবি,আৰু তোর জীৱনর | পাত যিহোৱাই হেবল আৰু তেওর উপহার পেইজ গুলি পাৰি; আৰু ময় তোরা আয় করিলে; কিন্তু ফনিক অ িতেওর উপহার নারীরে মাত, আৰু তোর বংপরে শরীর। লে, এ নকৰিলে। তাতে রিনর অতিশয় তে এত সব উপ করিম; মি! জো হল, আৰু তেওর মুখে আমোললি।
