বতে অধিক আতি ৰামৰ সন্ধান। একহােটে ৰাক্ষস চল যমান। লক্ষণে ধৰিয়া মুশৰ এৰ। যম যেন খেদি খেদি ৰাক্ষস মাৰ শণত শণাইলে শৰ যেন খুৰধাৰ। কন্তু লক্ষণে ৰাক্ষস বুন্দামাৰ নিদারুণ ছোটে মৰি গৈল যমঘৰ। লক্ষ্মণে মাৰিলা আঠ কোটি নিশাচৰ । ৰামৰ শৰ মৰি গৈল ছয় কোটি। দুই ভাই ৰাক্ষসক কৰিলা নিশুটি । হেন দেখি সুবাহু ৰাস ভয়ঙ্কৰ। লণক খেদি গৈল বম সমস। দেখি ভশৰ যুৰি লক্ষণে গুণত। সন্ধানে হানিলা সুবাহৰ হৃদয়ত। মহা ছছটে টিয়া মৰিল দুৰাচাৰ । পৰিল ভূমিত সিতাে পর্বহ আকাৰ। দেখি মাৰীচৰ অতি ক্রোধ বৰ লৈ। ভয়ৰ আটাসে ৰামক খেদি গৈল। হাসি ৰামে পঞ্চ শৰে ভেদি হৃদয়ক। বায়ুবাণ হানি উৰুৱাইলা মাৰীচক। উৰ্দ্ধমুখ কৰি চাহি আছে মুনিগণে। শুকান তৃণক যেন লৈ যায় পবনে। ৰাম শৰে ৰাসক লৈ যান্ত আকাশে। দেখিয়া ত্রিদশ দেৱে খলখলি হাসে। মহাবেগে গৈ সিতে ৰায় সাগৰ। হেট মাথে লাত পৰিল নিশাচর ঙ্গি গৈল কাৰ মুৰ ভৈল চিচি। তৈল অচেতন বহে বােয়ালে ৰুধিৰ।
