৩৯৪ ইব্ৰীলৈ পত্ৰ। কলে? আৰু 'থমে ওপজা জনকে জগতৰ ভিতৰত অনিবৰ কালে তেওঁ অকিও কৈছে, ঈশ্বৰৰ দূত সকলে তেওঁক সেৱা কৰোক। ৭ দূতৰ কথতি হলে ইয়াকে কৈছে, তেওঁ আপোনাৰ দূতবিলাকক বায়ু ৰূপ, আৰু অপো- নাৰ সেৱকবিলাকক অগ্নিৰ শিক্ষা ৰূপ কৰে; ৮ কিন্তু পুত্ৰৰ কথাত হলে ইয়াকে কৈছে, হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ সিংহাসন সদাসৰ্বদায় থাকে; তোমাৰ ৰাজ দণ্ডেই ন্যায়ৱন্ত দণ্ড; তুমি পূণ্যক প্ৰীতি কৰি, পপিকে ঘিন কৰিছা; এই নিমিত্তে ঈশ্বৰ অৰ্থাৎ তোমাৰ ঈশ্বৰে তোমাৰ সখী- বিলাকতকৈ অধিক অনিন্দ ৰূপ তেলেৰে তোমাক অভিষেক কৰিলে। ১০ অৰুি বাৰ কৈছে, হে প্ৰভু, তুমি আদিতে পৃথিবীৰ মূল থাপন কৰিলা; আকাশ মণ্ডলে। তোমাৰ হাতে কৰা হয়; দুয়ে। কিন্তু তুমি নিত্য; সেই সকল কাপড়ৰ নিচিনা পুৰণি হৈ যাব, ১২ আৰু বস্তুৰ দৰে তুমি নুৰিয়ালে সিবিলাকৰ ৰূপ গুছিব; কিন্তু তুমি সদাই একে ৰূপ, আৰু তোমাৰ বছৰৰ কেতিয়াও ময় নাই। ১৩ অৰুি ময় তোমাৰ শত্ৰু- বিলাকক তোমাৰ ভৰিৰ পিৰা নকৰে। মানলৈকে তুমি মোৰ সে। ফলে বহ, এই কথা কেতিয়া নো দূতবিলাকৰ মাজৰ কান্ কৈছিল? ১৪ যিবিলাক পৰিত্ৰাণৰ অধিকাৰ হব, সিবিলাকক সুস কৰিবৰ নিমিত্তে পঁচা হোৱাত সেই দূত সকল পৰিচাৰক আত্মা নহয় নে? ১১ নষ্ট হব, . ২ 8 ২ অধ্যায়। এই হেতুকে আমি যি যি কথা শুনিলে, তাৰ পৰা কোনো কালে কোনো ৰূপে যেন ভ ন্ট নহওঁ, এই নিমিত্তে তালৈ আমি অধিক সাৱধান কৰি থকা উচিত। দূতবিলাকে কোৱা বাক্য থিৰ হোৱাত প্ৰতি অপৰাধ আৰু আজ্ঞা উলংঘনৰ যদি উচিত প্ৰতিফল হল, ৩ তেন্তে যি পৰিত্ৰাণ প্ৰথমে প্ৰভৰ দ্বাৰাই কোৱা হৈছিল, পাছে তেওঁক শুনাবিলাকৰ মুখৰ পৰা অমালৈ নিশ্চয় কৰা হল, অৰুি ঈশ্বৰে চিন, অদ্ভুত লক্ষণ, ননি। ৰূপ অশ্চৰিত কৰ্ম, অৰু আপোন ইচ্ছাৰে দিয়া পবিত্ৰ আত্মাৰ দান, এই সকলোৰে সৈতে প্ৰমাণীক কৰিলে, সেই মহা পৰিত্ৰাণ আমি অৱহেলা কৰিলে কি ৰূপে সাৰিম? ৫ আমি যি ভবিষ্যত জগতৰ কথা কৈছে, তাক তেওঁ দূতবিলাকৰ অধীন কৰা নাই। ৬ কিন্তু কোনো জনে এক ঠাইত এনে প্ৰমাণ দি কৈছে, তুমি যে মানুহ সুমৰণ কৰিছা, মানুহ নো কি? অৰু মানুহৰ সন্তানলৈ যে চাইছা, তাৰ সন্তানেই বা কি? ৭ তুমি তাক দূতবিলাকতকৈ কিছু তল কৰিছ; বিভও আৰু মৰ্যতাৰ কিৰিটিৰে তাক বিভূষিত কৰিছ; [তোমাৰ হাতে কৰা সকলো বস্তুৰ ওপৰত তাক অধি- কাৰ পাতিছা, ] আৰু সকলোকে তাৰ ভৰিৰ বশবৰ্তী কৰিছা। ৮ তেওঁৰ
