কত যে কথা
আত্মহাৰা হৈ পৰিছিলো।
পিছদিনা পুৱা Hotel Ibis ত ব্ৰেকফাষ্ট (breakfast) কৰি (খাই) যাত্ৰাৰ সামৰণি মাৰি ঘৰ অভিমুখে ৰাওনা হলোঁ। ওভতাৰ পথত বেলজিয়াম হৈ আহোঁতে (Ostend) অ'ষ্টেণ্ডত দুপৰীয়াৰ ভাত খালো৷ তাৰ পিছত চাৰে তিনি বজাত জাহাজেৰে ইংলিছ চেনেল পাৰ হ'লো। ডোভাৰ বিছ (Dover Beach} ৮-৩০ বজাত, সন্ধিয়া পালোহি। তাৰ পিছত ৰেলেৰে ভিক্তোৰিয়া ষ্টেচন পালেহি। নিশা ১০-৩০ বজাত লিডছলৈ বুলি ৰাতিৰ বাছত উঠিলো। লিডছ পালেহি পুৱা ৫-৩০ বজাত। ঘৰ ৬ বজাত পালোগৈ।
ঘৰ পায়েই গা-পা ধুই ক্লাছলৈ গৈ Shaffield ৰ ৰ পৰা অহা Dr. Heron আৰু Dr. Knamillerৰ লগত দিনৰ সাজ (lunch) খাই আলোচনা আৰু কথা বতৰা হলো। বতৰ ভাল আছিল। কিন্তু বৰ ভাগৰ লগা বাবে টোপনি ভাবটোৱে বৰকৈ আমনি কৰিছিল। সেয়ে ৪-৩০ বজাত (আবেলি) ঘৰলৈ উভতিলো। সন্ধিয়া ৬-৩০ বজাত ভাত খাই বিছনাৰ পৰাৰ লগে লগে টোপনিত লালকাল হৈ পৰিলো।
লিডছত থাকোতেই প্ৰভু ঈশ্বৰ শ্ৰীশ্ৰীগড়মূৰীয় সত্ৰাধিকাৰৰ পৰা চিঠি পাইছিলো। সেই চিঠিত পোৱা আশীৰ্বাদে মোৰ মন আৰু শৰীক এনেভাৰে উদ্বেলিত কৰিছিল যে সেই কথা মই ভাষাৰে বৰ্ণাব নোৱাৰিম। মন থৌকি-বাথৌ লাগিছিল। এনেও ঘৰৰ পৰা চিঠি পালে বিদেশত মনটোবৰ ভাল লাগে। প্ৰভু ঈশ্বৰলৈ মই চিঠিৰ উত্তৰ খুব সোনকালে দিছিলো, ঘৰলৈকো নিয়মিতভাৱে চিঠি দি আছিলো। কেতিয়াবা Picture card কেতিয়াবা post card আৰু কেতিয়াবা এনেয়েই।
ব্ৰিটিছ কাউন্সিলৰ পৰা আমাক তাৰ কিছুমান ভাৰতীয় পৰিয়ালৰ লগত দিনটো কটাবলৈ ঠিক কৰি দিছিল। তেনেকৈ মই Barnsley ত Dr. Ramchandrah ৰ ঘৰ তেওঁৰ পৰিয়ালৰ লগত ভাত খাবলৈ গৈ দিনটো কটালো। শ্ৰী অনুপ দাসৰ লগত Shahab হোটেল ভাত খাইছিলো। Prawn Biriani পোলাও খাই বৰ ভাল লাগিছিল। তদুপৰি Juliet আৰু Martin ৰ ঘৰত, Sushila & Mic, লণ্ডনত Rini Kakati ৰ। ঘৰত, Harrogate ত Mr. & Mrs. John Glover ৰ ঘৰত, Weekend বিলাকত ভাত ঘাবলৈ মাতিছিল। Bradford ৰ ডা: অনুপম বৰুৱা আৰু ডা: কুমুদৰ ঘৰত ৰাতি আছিলোঁও কেতিয়াবা। লণ্ডনৰ ব্ৰিটিছ মিউজিয়াম চাই বৰ ভাল লাগিল। গাৰ্ডজনক ভাৰতৰ কহিনুৰ নিবলৈ অহা বুলি হাঁহি ক'লো। Thomas Danby College (টমাছ দানবী কলেজ) লৈ গৈ তাৰ ইউনিভাৰচিটী নাৰ্ছাৰী স্কুল (University Nursery School) খন চাইছিলো Mr. Wendy Apperly ৰ সৈতে।
তাৰ পিছত ২০ দিন আমি লণ্ডনৰ London Brothers Hotel, 152 North Gower Street London Nov1 ত আছিলো। হোটেলখন বৰ ধুনীয়া আৰু আৰামদায়ক।
(১৮)
