পৃষ্ঠা:Kaibo-kali-Ed-1st.pdf/৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

আগৰ শকু বোখে ঠত পেলাই এনেকুৱা কৰিছে কিলাই। নিচিন্তে জহিত ফাৰে-জাপোনা প্ৰাণ ৰাখো এই গইলাত, সাধু হই ৰিপৰিৰ সীমা নাইকিয়া কল কি লগাত। কয়ে মিছিকি হাঁহি দিলে সৰিধান সাপ! তই সমূলি নিৰ্বোধ, কইছিলো তাপ ফ উচিত মাখোন তোৰ লোভ মোহ কাম ক্লোব। শতুক দেখি তই কি আশ দিলি? সাধুৰূপ কি লুকালি? সিহঁত আহোঁতে খেদি আগৰ দৰেই গোচ, কোচ, বি, নকৰিবি। (২১) প্ৰকৃতিয়ে মোক সাৰিব। নেলাগে ফেৰ আদৰ কৰিব এতিৰে মোক সাৰিব, কৰক আটাৰে অব মোক এতিতে সামৰি।