পৃষ্ঠা:Kaibo-kali-Ed-1st.pdf/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(মোৰ নহওক যশস্যা ঐশ্বব্য-বিভূতি অসাৰ বিষ দৌলভ খুন, (মোক) নেলাগে ওফোলা মানৰ টেটোলা। সাদৰ সুতীয়া উচ্চ নন। ক্ষুদ্ৰ মানুহৰ ক্ষুদ্ৰ হিয়া সকলোলৈকে ঠাই নাইকিয়া, আল-হল একতিৰ হিয়া খোলা আছে কোনে আগুৰিৰ! নেলাগে কেয়ে আঙ্গৰ কৰিব এতিয়ে মোক সাবি। (২২) নাক কোঁচখাই গল। ভাবিছো এ দনা পাপৰ ভাবনা, —নেদেখেছো কেৰ্বে হিনা। কত কি পালিছে কত কি ভাজিছে। আদি অন্ত নাইকি। চমকি উঠিলোঁ, বুজিছে বা ধানে! কেইপিনে চালো ঘুৰি, শূইনে শুইনে গৰে পছে ৰনে, দেখিলে চকু এখুশি। স