পৃষ্ঠা:ৰেণু.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ৰেণু
 

ভণ্ড সাধু

—০—

যি হাঁহিটি হাঁহি তুমি খুজিছা দেখাব
অন্তৰ তোমাৰ হেৰা, নিচেই সৰল,
সেই হাঁহিটিয়ে হলে কৰিছে প্ৰকাশ
যতনেৰে সাঁচি তুমি থোৱা হলাহল৷

মন্থৰ গমন, সুগম্ভীৰ মাত লই
খুজিছা বোলাব তুমি মস্ত মহাজন;
নিশ্চয় সি কণা যোনে নিচিনে তোমাক
দেখিলে তোমাৰ দুটি চঞ্চল নয়ন৷

থাকিলেই চন্দনৰ ফোট কিনো হব?
এনে উজু নহয় থগোৱা সংসাৰক;
সকলোৱে চিনিছে তোমাক ভালকই,
নিজেই মাথোন তুমি থগিছা নিজক৷

২২