সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ৰেণু.djvu/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

ৰেণু


শেষ সময়ত।

———০———

চাপাহি ওচৰ হেৰা, ধীৰে ধীৰে অতি ধীৰে ধীৰে,
কোনো শবদেই যেন নপশে কাণত আহি তাৰ;
কি বেচিলে কি কিনিলে অতদিনে সংসাৰ-হাটত
শেষ মূহুৰ্ত্তত আজি লইছে সি তাৰেই বিচাৰ।
দেখোঁ মুখ খনি তাৰ মাজে মাজে ঢাকেহি ডাৱৰে,
মাজে মাজে দেখা পাওঁ আনন্দৰ জেউতি আৱৰা;
সিহে মাথোঁ বুজি পাই সুখৰ কি বেজাৰৰ দিন,
এৰিব সি আজি বন্ধু, বিচিত্ৰতা ময় এই ধৰা।
সৰল মনেৰে আজি দিয়া আশীৰ্ব্বাদ, যেন হয়
শান্তিৰ কোলাত বন্ধু, ঠাই তাৰ চিৰকাললই।

২১