মণিমুগ্ধ । (গম্ভীৰ হৈ দাৰ্শনিকতাৰে) পোহৰ হ’ল—এৰা পোহৰ হ’ল।
কক্ষটোৰপৰা লাহে লাহে উঠি যায়। লিগিৰীজনীয়ে মণিমুগ্ধৰ এনে আচৰণ চাই বিস্ময় মানি থাকে। কোঠাৰ বাহিৰৰপৰা খিৰিকীয়েদি পুৱতিৰ প্ৰথম কিৰণ সোমাই আহিছিল। সেই পূব গগণৰ পোহৰৰ ফালে মণিমুগ্ধ খিড়িকীমুখত ৰৈ ৰ’ লাগি চাই আছিল। এটা বিমল আনন্দ অনুভৱ কৰিবলৈ ধৰে। এনেতে ৰূপালীম্ থিয় হয়।
মণিমুগ্ধ। ৰূপালীম্ ! ক্ষমা কৰিবা। যোৱা, তুমি মুক্ত।
ৰূপালীম্ তাৰপৰা লাহে লাহে এখুজি-দুখুজিকৈ ওলাই যায়। বাহিৰৰপৰা দূৰণিৰ বৌদ্ধ ভিক্ষুৰ পুৱতিৰ বন্দনা-গীত শুনা-নুশুনাকৈ উটি আহে। মণিমুগ্ধই গীত শুনি দুৱাৰেদি তলৰ খটখটীয়েদি নামি গুচি যায়গৈ।
জয় আলোকময়
অনাদি-অনন্তপ্ৰসাৰী
বিশ্বজীৱন জ্যোতি।
জয় জয় সুন্দৰ
সত্য সনাতন
চিৰ প্ৰশান্ত বিশ্বপতি॥
কোটি বিশ্বব্যাপক
হে মহামনাধীপ
বিশ্বজীৱন জ্যোতি।
প্ৰণতি
প্ৰণতি
প্ৰণতি॥
ঐক্যতান
