ব্ৰহ্মানন্দ স্থান সিটো দিব্য ৰত্নময়।
তাহাৰ মহিমা গুণ কহন নজায়॥
চাৰিও বৈকুণ্ঠ আৰো ভুবন চৌদ্ধয়।
অতি দশ গুণে বঢ়া জানিবা নিশ্চয়॥
মহা জৌতিৰ্ম্ময় থান সবাৰ দুৰ্লভ।
সপ্ৰেম কেৱল ভক্ত পৰম সুলভ॥
আছে পুৰ্ণ সনাতন প্ৰকাশিত আতি।
দুখানি চাৰু ভুজ ৰত্ন প্ৰকাশন্তি।
নীলত মালাৰ বৰ্ণ ইন্দুবৰ শ্যাম।
সুন্দৰ সুমুখ কৰ্ণ নাশ অনুপাম॥
নিবিৰ দশন নিন্দি মুকুতাৰ সাৰি।
অৰুণ নয়ন ভ্ৰুব বন মালা চাৰি॥
সুকুমল তনূ কান্তি তিলক বনাই।
কুটিল কুম্ভন ভঙ্গি ভ্ৰমৰা পৰাই॥
ৰত্নৰ কিৰিটি চিকি পাৱে বিৰচিত।
চুৰা মণি বান্ধিআছে বঢ়াই সহিত॥
সিংহ বন্ধ স্কন্ধকম্ব কৌস্তভ শোভয়।
শ্ৰীবস্ব পঙ্কতি বনমালা বিৰোচয়॥
আৰো বৈজয়ন্তি বিওযে তাহাতে।
কঙ্কল অঙ্গদ বিভুষিত দুই হাতে॥
লাটুল বৰণ কৰতল কিসলয়।
দশ অঙুলিত ৰত্ন অঙ্গুষ্ঠি জ্বলয়॥
নিল অঙ্গুলিৰ মাজে জ্বলে দুই কৰ।
কটিত পীত বস্ত্ৰে জ্বলয় মনোহৰ॥
তাতে ৰত্ন মেখলা কিঙ্কিণী কৰে ধূলি।
ধ্বজ বজ পঙ্কজ কমল শিৰোমণি॥
