পৃষ্ঠা:ৰূদ্ৰ যামল.djvu/২৮

২২

ৰূদ্ৰ যামল।

এহি মতে বহুকাল ধৰণী পালিলা।
প্ৰিয় ব্ৰতে মহাতীব্ৰ যোগ আচৰিলা॥
যেন মতে প্ৰজা সবে দুঃখ ন পাৰয়।
সবাথাৰে কুশল সাধিলা মহাশয়॥
মহাধৰ্ম্মী পৰম বৈষ্ণৱ সাধূজন।
দুষ্টক বিনাশি সন্ত কৰিলা পালন॥
সগৰ দিল্লিপ ভগীৰথ ৰাজা ছয়।
এহি মতে ধৰ্ম্ম ধৰি পৃথিবী পালয়॥
তত্বাল পাত্ৰধ্ৰবা যশ বৃন্দ পুৰ ৰোৱা।
অপৰক্ষ হৰিচন্দ্ৰ ৰোমন্ত ৰঞ্জিবা॥
ইক্ষাকু, কাকুৎস্থ, বঘু অজ, দশৰথ।
অস্বৰিস, ভৰত নকুল সত্যব্ৰত॥
বলিবেন অজলই বাৰ বিজিতাস্য।
ধৰ্ম্মশ্ৰৱা সত্যয়িত নাভিকাৰ তস্য॥
ইলদৰ বিন্দোগ জকেতু নন্দৰাই।
সোবৰ্ণ সুৰথ দন্ত ভোজ কুরুৰাাই॥
মান্ধাতা খটঙ্গ বহুগণ ইন্দ্ৰ ধ্বজ।
চন্দ্ৰবিন্দু সংক্ষেপ নকৰে কেশিগজ॥
ইসবক যানি বাহা বলিয়ো ভুপাল।
মহিপতি বলি যাৰ জানা মহিপাল॥
কুলপাল ধৰ্ম্মপাল আৰ জজ্ঞপাল।
দুৰ্জ্জন অন্তক আৰো সন্তৰ কপাল॥
সাত পৃথিবীত পশুপক্ষিগণ যত।
যত জন্তু সংসাৰত আচ য সমস্ত॥
অনুৰূপে সমস্তক কৰি পতিপাল।
এতে কেসে তাসাম্বাক বোলে লোকপাল॥