সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ৰাম-মালিকা.djvu/৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৭
ৰাম-মালিকা।

আত অনন্তৰে কথা শুনা নিৰন্তৰ।
কোন মুক্তি মৃত্যুকালে দেখয় যমৰ॥
কোন যম দেখিয়া চেতন কাৰ হৰে।
যাহাক বোলয় যম শুনা আতপৰে॥
গৰিষ্ট মহন্ত যিটো মহা ধৰ্ম্ম ৰাজ।
সঞ্জমনি পূৰে থাকে পাতিয়া সমাজ॥
পাতকী সকলে তাঙ্ক দেখিতে নপাৱে।
তান বাক্যে দুত পাপী নৰক ভুঞ্চাৱে॥
বিংশতি অপাৰ ভুঞ্জে আছয় যাহাৰ।
তাৰে নাম যশ সিটো মহা অনিৰ্ব্বাৰ॥
ঘোৰ মূৰ্ত্তি ধৰি সিটো হোৱে উপসন্ন।
মহাপাতকীৰ দেখি হৰয় চেতন॥
মহা দূৰ পথ যিটো নেই যম দূত।
ঘোৰ যমপুৰী সিটো দেখিতে অদ্ভুত॥
যিটো ভক্ত তৰি গৈল শুনা তাৰ কথা।
জয় বিজয়ত সাক্ষী দেখিয়েক তথা॥
মাধৱৰ পাদপদ্ম নৌকা সাৰ।
অপ্ৰয়াসে তৰি গৈল দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ॥
এক দিন চাৰি সিদ্ধ গৈলা সেহি ঠাই।
নজা নজা বুলি দুযো মাতে গেৰিয়াই॥
লক্ষ্মীতো লগালে ঘাটি গৰ্ব্বে হুয়া বন্ধ।
বুলিলেক চাৰি সিদ্ধ শুনা মহানন্দ॥