পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৮৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৭
শঙ্কৰৰ ধৰ্ম্ম

বাৰুণী সেৱন নাই আয়োজন,
 মুঠেই নামৰ বোল।
নাম তো নহয়  পাঠাৰ মঙ্গহ,
 সিজাই দকচি খাব;
পূজাৰী বাপুৱে  নাম গাই জানো
 পূজাৰ দক্ষিণা পাব?
ইফালে শঙ্কৰৰ  যি ডালি ধৰম
 তিৰুতা-শূদ্ৰয়ো জানে,
হৰি নাম ললে  বামুণতকৈও
 চণ্ডালক ডাঙৰ মানে।
এনেপাট ধৰমক  যি বোলে ধৰম
 সিয়েই দিনতে কণা;
জ্ঞানীয়ে লোকক  নজনাই ধৰম,
 কৰিছে শাস্ত্ৰই মানা।
ব্ৰহ্মজ্ঞ (?) বামুণে  যদিও নিচিনে
 “ক”ৰ চুক কেইটামান;
তথাপি গায়ত্ৰী  বুজোঁ বুলিয়েই
 দিয়ে নে লোকক জান?
এতেকতে ভাই, শঙ্কৰী ধৰম
 গঁতিয়াই উলিয়াই দিয়াঁ;
সকলোৰে সাৰ উদৰ পূৰণ
 ধৰম সাবটি লোৱা।