পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৭৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১
তৃতীয়ঃ সৰ্গঃ।

চাহৰ নিমিত্তে নিশ্চয় ঘটিব ৰণ,
অশ্বিনীৰ বাবে যথা দ্বাপৰ যুগত,
কিম্বা যথা পথাৰত সীমাৰ কাৰণে
দুই সীতা-বল্লভৰ। সেয়ে হলে চাই
তেওঁ নিলগৰ পৰা, পাব সুখ, পায়
যথা নবীন যুবকে নব-বধুমুখ-
বস্ত্ৰ কৰি উন্মোচন। দিবলই
তাকে ভাবি চাহৰ বাতৰি, প্ৰবেশিছে
বিলাতত হেলাই-হেঁপাই; অসমীয়া
বৰ্ত্তাবহ পশে যথা আহি, অযথা
কালত লই ভেঁকুৰা বাতৰি।

ইতি চাহৰহস্যে মহাকাব্যে দ্বিতীয়ঃ সৰ্গঃ।

 

তৃতীয়ঃ সৰ্গঃ।

প্ৰবেশি নাৰদ এক কফি-দোকানত,
দেখিলে বহুত নৰ কফি পান কৰা,
বচন চৰ্ব্বণ কৰি আদি অন্ত হীন;
যথা আমোলানীগণ যধ্যাহ্ন সময়ে