এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
ৰহঘৰা।
“পেণ্টত” ধৰিছোঁ চুৰিয়া এৰি,
পাগুৰি পেলাই পিন্ধিছোঁ ‘হেট’,
‘কলাৰ’ লগাই, তুলিছোঁ ফেঁট,
ডাঢ়ি-গোঁফ খুৰাই ’পাউডাৰ' লগাই
ভাবিছোঁ নিজক ভব্য।
সেইহে আমি হিন্দুস্থানৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ সভ্য।
( ৪ )
আমি হিন্দুস্থানৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ সভ্য।
কোমল চাউল, চিৰা-পিঠা,
আমাৰ মুখত লাগে তিতা;
“ফাউল”, “বীফ”, কুকুৰা-কণী,
মদৰ বটল, বিলাতী পানী,
নহলে এতিয়া নহয় আমাৰ
পূৰ্ণ খাদ্য-দ্ৰব্য।
কিয়নো আমি হিন্দুস্থানৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ সভ্য।
( ৫ )
আমি হিন্দুস্থানৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ সভ্য।
আমি ‘লভ’ কৰোঁ বিলাতী মতে,
গা ঘেলাওঁ পত্নীৰে সতে;
( নিজৰ নহলে ৷ পৰৰ স্ত্ৰীৰে বন্ধুতা কৰি,
বাটত ফুৰে হাতত ধৰি;
( কিয়নো ) ভালৰ মানত সকলো ভাল
যেন দুগ্ধ গব্য।
তাতে আমি হিন্দুস্থানৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ সত্য।
