সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/৭৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

কথাৰ আশয় চাই,   বাক্য ৰস ঠাই ঠাই,
  নিৰ্ব্বন্ধিলো কঠোৰক ডৰে।
যদি অনুস্বাদ হুহ,   তাতো যেবে জ্ঞান নুই,
  ভুঞ্জিবাক পাৰে কোন নৰে॥ ৯১
কৰযোড়ে বোলো বাক,   শুনিয়ো পণ্ডিত জাক,
  যদি দেখা মোৰ পদে দোষ।
পুণ্যকথা পুৰাণৰ,   গঙ্গাজল পটন্তৰ,
  তাক শুনি হুয়োক সন্তোষ॥
প্ৰণমিয়া হৰি পাৱে,   বোলো হেৰা বহু ভাৱে,
  শুনা সমজ্য়াৰ যত লোক।
আন চিন্তা দূৰকৰি,   ডাকি বোলা হৰি হৰি,
  মহাসুখে যায়ো বিষ্ণুলোক॥ ২৯২

⸻0⸻

পদ।

জৈমুনিৰ আগে পক্ষী গণ নিগদতি।
ঋষিক যাইবাৰ দেখি উঠিলা নৃপতি॥
শৈব্যায়ো বসিলা কুমৰক কোলে ধৰি।
চিন্তন্ত বসিয়া ৰাজা ঋষিক সুমৰি॥ ২৯৩