এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।
হৰি হৰি প্ৰণেশ্বৰী, তোৰ মুখে কেন কৰি,
আসিলেক বজ সম বাণী।
বুলিলা বিকিবে তোঁক, আতেসে অধিক শোক,
হৃদবত শোক শেল হানী॥
হেন ভৈলো অধোগামী, তোক কি বিকিবো আমি,
আপোনাৰ জীৱন কাতৰে।
ম্লেচ্চৰো নাহিকে ধৰ্ম্ম, কৰিবে হেন কি কৰ্ম্ম,
কোননো অধম পাপী নৰে॥ ২৭৪
হৰি হৰি প্ৰাণেশ্বৰী, আপদত সেই তৰি,
মোহোৰ কণ্ঠৰ হেমহাৰ।
কোনসতে তোক এড়ি, থাকো মই প্ৰাণধৰি,
মুখ্যপ্ৰাণ তইসে আমাৰ॥
সুন্দৰ সৰল মুখ, দেখিলে পাহৰো দুখ,
জীয়ো সমুলঞ্চে দেখি যাক।
চাণ্ডালতো ভৈল ধিক, প্ৰাণ ফুটি নযাই কিক,
বিকিবোহো হেনয় ভাৰ্য্য়াক॥ ২৭৫
এহি বুলি মহাশয়, দেখিলন্ত তমোময়,,
পীড়িলেক শোকৰ ঝঞ্জালে।
হৰিলা চেতন জ্ঞান, উড়িলা সমন্তে প্ৰাণ,
পৃথিবীত পৰিল নিঢালে॥
