সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/৫৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

জৈমুনি বোলন্ত পক্ষী কহিযোক কথা।
পাছে যেন ভৈলা হৰিশ্চন্দ্ৰৰ অবস্থা॥
বিশ্বামিত্ৰে খেদিয়া গৈলন্ত কোন দেশ।
মহা কৌতুহলে শুনো কাহিনী নিশেষ॥ ২০৯
পক্ষিগণে বোলে কথা শুনা আত পৰে।
পাঞ্চ বিশ্বদেৱক শাপন্ত ঋষি বৰে॥
সেহি সময়ত ৰাজা ঋষিক এড়াই।
ভাৰ্য্যায়ে সহিতে দূৰ গৈলন্ত পলাই॥ ২৯০
উলটিযা নিৰীক্ষি চাহন্তে মহাৰথ।
ঋষিক নকৰি দৃষ্টি যোজন পথত॥
লড়ি গৈলা বিশ্বামিত্ৰ হেন অনুমানি।
বৃক্ষৰ ছায়াত বসিলন্ত তিনি প্ৰাণী॥ ২১১,
পাঞ্চ বৰিষৰ শিশু কোমল ছৱাল।
ক্ষুধাযে পীড়িল আতি ভৈল লাল কাল॥
দুইৰো মুখ চাই কান্দে ক্ষুধা লাগে বুলি।
এতেক শুনন্তে ৰাজা মৰন্ত সমূলি॥ ২১২
কিবা দিবো বুলিয়া কান্দন্ত মহাৰাই।
মহাদই দেখি ভৈলা বিহ্বল পৰাই॥
ক্ষুধায়ে তৃষায়ে ৰাজা ভৈলন্ত হুতাশ।
ভাগড়ে পীড়িলে ঘনে কাঢ়য় নিশ্বাস॥ ২০৩

⸺:0:⸺