সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

কৰ্ম্ম যেন ভৈলা মোক নপাৰিবা গালি।
সৰ্ব্বক্ষণে থাকিবা ঋষিৰ আজ্ঞা পালি॥
ৰোহিতাস্য় পুত্ৰ মই সব্য়া পটেশ্বৰী।
এহি তিনি জনে আজি ভৈলো দেশান্তৰী॥ ১০৬
শুনিয়োক পুণ্যকথা যত সভাসদ।
একতিলে দেখা কেন ভৈল ৰাজ পদ॥
পৰম চঞ্চল ধন জন সবে জানি।
আৰ আশা এডি ডাকি বোলা ৰাম বাণী॥ ১০৭

⸻:0:⸻

দুলৰী।

এতেক বচন,   শুনায়া সেনাক,
  নিশবদ ভৈল ৰাজা।
হেন অথন্তৰ,  কথা শুনি সবে,
  তবধ ভৈলন্ত প্ৰজা।
( আকাশ চৰগ,   মাঠাত পৰিল,
  মুখৰ মাত হৰিল।
মহাশোকশেল,   হিয়াত পৰিল,
  থিয়য়ে যেন মৰিল॥ ১০৮ )
হৰি হৰি বিধি,   কিহত কি ভৈল,
  হাসিতে হৰাইল ৰাজ।