এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।
যত ৰথ বাজী গজ, কেহু নপাইলেক লাগ,
একেশ্বৰে গৈলা মহাৰাই॥
হৰিশ্চন্দ্ৰ ৰাজেশ্বৰ, যান্ত যেবে, বহুদুৰ,
মনুষ্যৰ শুনিলো শবদ।
ঋণি ঋণি শুনি ধ্বনি, চাইলে ৰাজা মনে গুণি,
স্ত্ৰীগণে কৰে আৰ্ত্তনাদ॥ ৬৫॥
কিবা মাযা ৰাক্ষসৰ, কিবা দৈত্য দানৱৰ,
কিবা একো দেৱতাৰ চলে।
যিহোক সিহৌক ভাগে, তথাপি যাইবাক লাগে,
কোনে কৰে স্ত্ৰীক দুৰ্ব্বল॥
সমস্তে পৃথিবী মোৰ, আত কোন খণ্ট চোৰ,
যমত ঘেলাৱে আশি গাৱ।
এহি বুলি মহাৰাই, মৃগ এড়ি যান্ত ধাই,
যথাতে শুনন্ত আৰ্ত্তৰাৱ॥ ৬৬
নমো নমো নাৰায়ণ, বিঘিনি খণ্ড প্ৰভু,.
ভকত জনক কৰা দায়া।
হৰি পদ প্ৰসাদত, সিদ্ধি হৌক অভিমত,
নাশ যাউক সংসাৰৰ মায়া॥
কৃষ্ণৰ চৰণ সেবি, ৰচিলন্ত পদ ছৰী
কেশৱৰ কিঙ্কৰ শঙ্কৰে।
