সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/১৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

কতোহো চামৰে ধূলি,   কতো শ্বেত ছত্ৰ তুলি,
 মাথাৰ উপৰ কৰি ধৰে॥
অসংখ্যাত সেনা গণে,   অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ তেতিক্ষণে,
 যোগান ধৰিয়া আগে পাছে।
বাৱে নানা বাদ্য় ভণ্ড,   চতুৰ্দ্দোলে ছত্ৰদণ্ড,
 তুলি ধৰি সৈন্য গণ কাছে॥ ৬০
অসংখ্য সহস্ৰ ৰথ,   চলি যাই ৰাজ পথ,
 ধ্বজ দণ্ড গগণ বিয়াপি।
চতুৰঙ্গ সেনা বলে,   যুৰি সবে জলে থলে,
 চলে এক যুপ কৰি ব্যাপী॥
লক্ষকোটি গজ বাজী,   চলি যাই এক লাঞ্জি;
 গজ ঘণ্টা শবদ আস্ফাল।
চিহৰে অশংখ্য ঘোৰে,   প্ৰচণ্ড প্ৰজাৰ গিৰে,
 ঘনে ঘনে যাই ভূমি চাল॥ ৬১॥
এহি মতে মহাৰাজ,   চলি যান্ত বন মাজ,
 দোখলন্ত বিমঙ্গলে হেতু।
সৰ্প আসি বাজ ভৈলা,   দক্ষিণে শৃগাল গৈলা,
 আগত পৰিলে ধূমকেতু॥
ফন্দে ৰাম কৰ উৰু,   অনা বায়ু ভাগে তৰু;
 পৰ্ব্বত শিখৰ পৰে খসি।