পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৮৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
নাৰী পৰ্ব্ব।

হেন মোৰ প্ৰতাপী তনয় কৈক গৈল।
তাৰ আগে মোৰ কেনে মৰণ নভৈল॥
সুবৰ্ণৰ ছত্ৰ যাৰ শিৰত শোভয়।
সুন্দৰী ৰমনীগণে চামৰে বিঞ্চয়॥
চোৱা কৃষ্ণ হেন মোৰ পুত্ৰৰ অৱস্থা।
ধুলিত বাগৰি পৰি আছে কায়, মাথা॥
কেন মতে সহে তাক নৰয় পৰাণ।
কুপুত্ৰ সুপুত্ৰ দুয়ো মাৱত সমান॥
সকলো শোকত কৰি শ্ৰেষ্ঠ পুত্ৰশোক৷
হেন শোক শেলে প্ৰভু ভেদি আছে মোক॥
গৰ্ভধাৰী হুয়া যিবা আছে নাৰিগণ।
তেহো বুজিবাক পাৰে পুত্ৰৰ মৰণ॥
শত পুত্ৰ শোক মোৰ বাঢ়ে অনুক্ষণ।
অনিবাৰ্য্য শোক প্ৰভু নোহে নিবাৰণ॥
মহা ৰাজাগণে যাৰ সেৱয় চৰণ।
মাটিত পৰিয়া আছে হেন দুৰ্য্যোধন॥
একছত্ৰে ৰাজ্য সুখ ভুঞ্জিল অপাৰ।
বিধিয়ে কৰিল এবে গৃধৰ আহাৰ॥
শৰীৰ ভুষিত যাৰ সুগন্ধ চন্দন।
শ্বানৰে কৰিছে তাৰ মাংসক ভোজন॥
যি শৰীৰ মাৰ্জন্ত সুন্দৰী দাসীগণে।
এবে হেন শৰীৰ টানয় কাকগণে॥