পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
নাৰী পৰ্ব্ব।

তথাপি এড়িলো ক্ৰোধ তযু বাক্য পালি।
কিন্তু পুল্ৰ শোকে মোক দহয় সমূলি॥
এহি বুলি কুৰু মাৱ মৌন হুয়া ৰৈলা।
ভীমক চাহিয়া পাছে বুলিবাক লৈলা॥
নমো নমো কৃষ্ণদেৱ পৰম পুৰুষ।
ভকতৰ গতি দাতা জয় হৃষিকেশ॥
তযু পাদ পদ্মত কৰিলো মই আশ।
কৃপা কৰা জগন্নাথ বুলি নিজ দাস॥
জ্ঞান হীন ভক্তি হীন মই বৰ পামৰ।
দাস বুলি মোক দয়া কৰা দামোদৰ॥
শুন সৰ্ব্বজন-মুকুতিক ইচ্ছা যাৰ।
ভাৰতৰ পদ নাৰীপৰ্ব্ব কথা সাৰ॥
পৰম মধুৰ ইতো কথা অনুপাম।
সংসাৰ ব্যাধিৰ মহা ঔষধ উত্তম॥
বিষ্ণু বৈষ্ণৱৰ একো নাহি ভিন্ন পৰ।
শ্ৰৱন কীৰ্ত্তনে ফল মিলয় ইহাৰ॥
শুনিবাকো অমৃত সিঞ্জয় মন কাম।
পাপক নাশিয়ো সবে বুলি ৰাম ৰাম॥