পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/১১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০১
নাৰী পৰ্ব্ব

হেন শেক দেখি কেনে ধৰিবো জীবন।
মৰণে সে শ্ৰেষ্ঠ মোৰ জানা নাৰায়ণ॥
অশান্তি সুখত মোৰ নাহি প্ৰয়োজন।
সমাধি ধৰিধা ঐতে তেজিবো জীৱন॥
মোৰ সম পাপী নাহি ইতো জগতত।
ৰাজ্য আশে কৰি আছে৷ কৰ্ম্ম গৰিহিত॥
ভীষ্ম পিতামহ মোৰ পিতৃতো গৰিষ্ঠ।
ৰাজ্যক আশায়ে তান চিন্তিলো অনিষ্ঠ॥
দ্ৰোণ মহা বিখ্যাত ব্ৰাহ্মণ গুৰুজন।
ৰাজ্যৰ কাৰণে তানো চিন্তিলো মৰণ॥
কৰ্ণ জ্যেষ্ঠ ভাই মোৰ পিতৃ সমসৰ।
ৰাজ্য লোভে তাঙ্কো মই মৰাইলো পামৰ॥
দুৰ্য্যোধন আদি মোৰ শতেক শুয়াই।
মৰাইলো ৰণত মই ৰাজ্যক আশাই॥
সুচাৰু সুবল আতি সুভদ্ৰাৰ সুত।
সুখক বাঞ্চিয়া তাকো মৰাইলো ৰণত॥
বিৰাট দ্ৰুপদ আদি যত বন্ধুগণ।
মোহোৰ নিমিত্তে ভৈল সবাৰো মৰণ॥
ৰাজ্য লোভে কৰি আছো সবাকো নিৰ্য্যান।
ইসব পাপত কেনে মতে পাওঁ ত্ৰান॥
আকে জানি মোক প্ৰভু নুবুলিবা হেন।
ইতো জীৱনত মোৰ নাহি প্ৰয়োজন॥