পৃষ্ঠা:স্তুতি মালা.pdf/৪০

২৬

স্তুতিমালা

 

ঋষী যজ্ঞে জপে মুনি মৌন তপে
 সন্ন্যাসী কৰ্ম্মক ন্যাসী;
গৃহী-গৃহবাসে সবে মুক্তি আশে
 আছন্ত যাক উপাশি;
সেই দেৱদেৱ জগতৰ সেৱ
 জানি জগতৰ স্বামী;
কৃপা বিনে তান গতি নাই আন
 শৰণ পশিলোঁ আমি।

———০———

আশুতোষ স্তুতি।

দেৱ উমাপতি অগতিৰ গতি
 গজছাল তযু বাস;
জটাৰ মধ্যত গঙ্গাৰ প্ৰবাহ
 পাপ তাপ কৰা নাশ।
প্ৰভু মহেশ্বৰ দেবৰে ঈশ্বৰ
 বিভূতিভূষিত অঙ্গ;
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য অগ্নি তোমাৰ নয়ন
 ভূতগণ তযু সঙ্গ।
সৰ্পৰ ভূষণ বৃষভ বাহন
 তুমি ভবানীৰ পতি;