এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব।
সৌপ্তিক পৰ্ব্বৰ কথা কৰোহো ৰচন।
মহা ভাৰতৰ ইটো কথা বিতোপন॥
পাঞ্চাল পাণ্ডবে অশ্বত্থামা বিনাশিলে।
হৰিষ বিষাদে দুৰ্যোধন মৃত্যু হৈলে॥
এই সব কথা ইটো পৰ্ব্বত আছয়।
ইয়াক শুনিলে সব পাতক দহয়॥
যেবে গদা যুদ্ধে পৰিলেক দুৰ্য্যোধন।
অন্ধৰাজ বিলাপিছে মহা দুঃখ মন॥
ভীম মোৰ শত পুত্ৰ মাৰে একেশ্বৰ।
তাৰ সম বীৰ নাই সংসাৰ ভিতৰ॥
অতঃপৰ কিবা হলে শোধে পুনৰায়।
সঞ্জয় বদতি শুনিয়োক কুৰু ৰায়॥
শ্ৰীজনমেজয়ে কয় শুনা মুনিবৰ।
কোন জনে কোন কৰ্ম্ম কৈলে অতঃপৰ॥
মুনি নিগদতি শুনিয়োক জন্মেজয়।
উৰু ভাগি দুৰ্য্য়োধন পৰিয়া আছয়॥
হত শেষ সৈন্য সহ যুধিষ্ঠিৰ ৰাজ।
বিষন্ন বদনে যায় শিবিৰৰ মাজ॥
হেনকালে অস্তাঙ্গতী হলে দিবাকৰ।
সব বীৰগণ গৈলে যাৰ যেই ঘৰ॥
