এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
সৌপ্তিক পৰ্ব্ব
শুনিয়া হৈলেক দুয়ো আনন্দিত মন।
মহানন্দে মগ্ন হয় দ্ৰোণৰ নন্দন॥
নিৰ্ভয় হৃদয়ে সবে কৰিলে গমন।
দুৰ্য্যোধনে বিচাৰিয়া ভ্ৰমে বহুক্ষণ॥
ৰাজা ৰাজা বুলি ডাক ছাৰে ঘনে ঘনে।
মহা অন্ধকাৰ নিশা পথক নিচিনে॥
ৰাজা ৰাজা কৰি বিচাৰিলে বহুতৰ।
শব্দ শুনি দুৰ্য্যোধন দিলেক উত্তৰ॥
ৰাজাৰ ওচৰে আসে বীৰ তিন জন।
গৰ্ব্ব কৰি কয় কথা দ্ৰোণৰ নন্দন॥
অবধান কৰি শুনা ৰাজ। দুৰ্য্যাধন।
পাণ্ডব প্ৰভৃতি আৰু নাই কোনো জন॥
পাঞ্চাল বিৰাট আদি যতেক আছিলে।
মোহোৰ হাতত আজি সবেও মৰিলে॥
যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছিলো আগত তোমাৰ।
আজি মই কৰিলোহো পুৰণ যে তাৰ॥
পঞ্চ পাণ্ডবৰ মুণ্ড দেখা সাক্ষাত।
একজনো নাই আৰু পাণ্ডৱ সৈন্যত॥
হেন শুনি হৰষিত হলে দুয্যোঁধন।
সাধু সাধু বুলি ৰাজা কয় সু-বচন॥
