সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
সূতিকা পটল।

প্ৰসৱৰ অন্তে ৰক্ত ভাঙয় নিশ্চয়।
ইতো ৰীতি বুলি লােকে জানিয়া আছয়॥
কিন্তু ইতো ৰীতি নোহে অযত্নৰ ফল।
ৰক্ত ভাঙি প্ৰসূতিয়ে হোৱয় দুর্ব্বল॥
কথিত নিয়ম যদি আচৰণ হয়।
প্রসূতিৰ কিছুমাত্র ৰক্ত নপড়য়॥
এতেকে প্রসূতি সেই দিন সেই ৰাতি।
উঠা বহা নকৰি সহিব ইতাে দাতি *॥
অন্য কাৰ্য্যে থাকোক প্রস্রাব প্রয়ােজনে।
নুঠিব উঠিলে দুঃখ মিলিব সঘনে॥
অন্য নৱ দিন উঠিবাক বহিবাক।
অল্প অল্প পাৰে, বহু পক্ষে আছে হাক॥
সাৱধানে ৰাখিলে হােৱয় শীঘ্ৰে ভাল।
পূৰ্ব্বাকৃতি হইব নলাগে বহু কাল॥
ৰক্ত ভাঙি নিস্তেজ দুর্ব্বল হই যাই।
তাতে শীঘ্ৰে ভাল কৰা হয় নিৰুপাই॥

⸻⸻

পথ্য৷

ইসব কথাক এহিমানে এড়ি থওঁ।
পোৱাতি-পথ্যৰ ব্যৱস্থাক এবে কওঁ॥
পোৱাতি-গর্ভৰ পৰিপাক শক্তি হীন।
লঘুপাক আহাৰ দিবেক কিছু দিন॥

⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻

  • দাতি-নিকাৰ, বিৰক্তি।