পৃষ্ঠা:সূতিকা পটল.djvu/১১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৯
সূতিকা পটল।

বােতলত ভৰি মুখ বন্ধ কৰি থব।
“কম্পাউণ্ড চক্‌ পাউডৰ” বুলি তাক কব॥
এক দুই তিনি ৰতি বয়সানুসাৰে।
খুৱাইব তাক হিমজল সমত্যাৰে॥
খড়িমাটী চূর্ণ হিমজলে মিশলাই।
খুৱাইলে উদৰৰ ক্ষুদ্ৰ ৰােগ যাই॥
যদি বালকৰ উদৰৰ চিৰৰোগ।
নুগুছয় কোনো ৰূপে কষ্ট কৰে ভােগ॥
তুতিয়া বাখৰে কৰে মহা উপকাৰ।
গোঁধ আঠা সমে বড়ি বান্ধিবেক তাৰ॥
এককুৰি চাৰি ৰতি গোঁধ আঠা সমে।
এক ৰতি তুতিয়া পিসিবা যোগ ক্ৰমে॥
বটি বটি ধূলা জেন চূর্ণ কৰি লবা।
এককুৰি চাৰিভাগ কৰি বান্ধি থবা॥
প্রতি দিনে পুৱা দুপৰিয়া সন্ধ্যাকালে।
আৰােগ্য হুইব এই ক্রমান্বয়ে খালে॥

⸻⸻

শৌচ দুর্গন্ধ হলে।

বালকৰ শৌচ যদি দুর্গন্ধ গােন্ধাই।
ৰোগ হৈব নিশ্চয় সংশয় আত নাই॥
খড়িমাটি দুই জোখা কিস্তীত পিশিৰ।
তাতে শীব বিৰ্য্যপাৰা এক জোখা দিব॥
ঘঁহিবা দেখিবা ঘঁহিবাহা পুনৰ্ব্বাৰ।
কৃষ্ণবর্ণ বৰ্ণ যদি হইল তাহাৰ॥