এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৫৫ ]
শুনা সৰ্ব্বজন, কেদিন জীৱন,
ধৰা মাধৱৰ নাম।
সংসাৰ সাগৰ তৰিবাহা সুখে,
মুখে বোলা ৰাম ৰাম॥
⸻
পদ।
অৰ্জ্জুন বদতি শুন হংস ধ্বজ সুত।
এহি শৰ পাট তোৰ ভৈল যমদূত।
বাস মাৱ ইষ্ট বন্ধু দেৱক সুমন।
আজি তোক মাৰিয়া পঠাওঁ যমপূৰ॥
সাগৰৰ জলে তই বান্ধিলিহি সেতু।
ফৰিঙ্গৰ ঠেঙ্গ ভাঙ্গি দেখাব বীৰত্ব॥
এহি শৰ পাটে ষেবে নবধোহো তোক॥
হৰি হৰ পাতেকৰ বধ লাগে মোক।
এহি বুলি অৰ্জ্জুনে হানিল সৰ্প শৰ।
প্ৰলয় কালৰ যেন অগ্নি দিবাকৰ॥
শৰৰ অগ্ৰৰ হন্তে অগ্নি বাঢ়ি যাই।
ডৰে পিঠি দিয়া দেৱে পাকিল লুকাই॥
সূৰ্য্য়ে ৰথ নডাকন্ত নবহয় বায়ু।
লোকে বোলে নজানন্ত কাৰ কত আয়ু॥
গিৰ গিৰ শবদে উৰয় ফিৰিঙ্গনি।
জগতৰ অনিহিত মিলিল অগনি॥
