এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৫৪ ]
স্বৰ্গৰ ওপৰে, থাকিলাহা হন্তে,
প্ৰতিজ্ঞা সাম্ফল যাৰ॥
তোমাৰ শৰত, নমৰয় বীৰ,
মই মাৰিবোহোঁ শৰে।.
এখনে দুই হান্তে, শঙ্খ ফুল্কিওক,
গাৱে আহে যত বল॥
পাঞ্চ জন্য শঙ্খ, গোবিন্দে ফুঙ্কন্ত,
ধনঞ্জয় দেৱ দত্ত।
আপুনি শ্ৰীহৰি, দেৱ সাক্ষী কৰি,
শৰ ভৈল অদভুত॥
সৰ্প শৰ গোট, ফোকাৰ আস্ফুট,
পুংশত ব্ৰহ্মাক থৈলা।
মধ্যে মহাকাল, দিলা সৃষ্টিপাল,
আপুনি ফণাক ভৈলা॥
ৰাম অৱতাৰে, যত পুণ্য আছে,
শৰত নিয়া থাপিল।
গাণ্ডিবৰ গুণ, যুৰিল অৰ্জ্জুন,
ব্ৰহ্মাণ্ড সৰে কম্পিল॥
সমস্তে জগত, টোল পাৰ তৈল,
পাতালে লাগিল তাপ।
স্বৰ্গ যে মৰ্ত্য়ত, হাহাকাৰ ভৈল,
শৰৰ দেখি প্ৰতাপ॥
