পৃষ্ঠা:সুধন্বাবধ পৰ্ব্ব.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৪৮]

 

বাসৱক যুঝি দাহ কৰিলোঁ খাণ্ডৱ।
সিকালতো এতেক নভৈল পৰাভৱ॥
ৰথৰ উপৰে বীৰে এৰিলেক ধনু।
পাণ্ডুৰ নন্দনে কৰিলেক মহামন্যু॥
সুধন্বা বোলয় শুনা পাণ্ডুৰ তনয়।
মোহোৰ হাতত আজি ভৈলা মহাভয়॥
গহ কৰি আসিলাহা গোবিন্দক এৰি।
প্ৰাণ হৰুৱাইলা অজি মোৰ হাতে পৰি॥
আপোনাৰ জীৱনত যদি আছে আশ।
সুমৰিয়ো কৃষ্ণ অসন্তোক তযু পাশ॥
গোবিন্দৰ কাৰণে সবাতো হোৱা জয়।
গহ ৰক্ষা কৰিয়া ফুৰাহা ধনঞ্জয়॥
দ্বাৰকাত জানিলন্ত দৈৱকী তনয়।
জৈমিনি বদতি শুনিয়োক জন্মিজয়॥
অবিদিত কৃষ্ণক নাজানে ত্ৰিভুবন।
সুমৰন্তে অৰ্জ্জুনে জানিল নাৰায়ণ॥
বাম চক্ষু ফন্দয় কাম্পয় বাম মুখ।
জানিলোঁঁ সখিৰ কিবা মিলিলেক দুখ॥
অনুমানে জানো সখি ৰণে ভঙ্গ ভৈল।
ৰথে চৰি হৰি অৰ্জ্জুনৰ পাশে গৈল॥
গোবিন আসিল যেবে অৰ্জ্জুনৰ পাশ।
হেন দেখি সুধন্বাৱে তুলিলন্ত হাস॥