পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
সীতা হৰণ নাটক।


পৰিলা ফান্দত আজি
হৰিম তোমাকে লঙ্কাপুৰে।
ৰামৰ লগত থাকি—
নেলাগে সহিব দুখ,
জটাজুট বান্ধি—
নেলাগে থাকিব আৰু বনফল খাই
উপযুক্ত আসন তোমাৰ—
ৰাখিছে সজাই দাসে
যতনেৰে সুবৰ্ণ লঙ্কাত।
ব’লা দেৱী!
হৰিষ মনেৰে-
স্বৰ্ণ সিংহাসনে বহি,
কটোৱা সুখেৰে কাল :
দাস এই লঙ্কাবাসীগণ —
অকপটে সেবিব তোমাক।
সীতা— লঙ্কেশ্বৰ!
নকৰিবি অত্যাচাৰ মোক।
জ্ঞানী মানী ধৰ্ম্মি হই
কিয় কৰ আচৰণ নিৰ্ব্বোধৰ দৰে?
অধম পিশাচ!