সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৭৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৪
সীতা হৰণ নাটক।


কোন সঁতে আঁত-ৰিম দাস?
সীতা— নেলাগে প্ৰবোধ!
নেলাগে সহায় মোক কপটি জনৰ—
কৰিলোঁ বিদায়;
নোখোজোঁ আশ্ৰয় তোৰ
যাব পাৰ পাপমতি য’ত মনে ধৰে।
থাকিম অকলে ময়,
যেতে পৰ নাহে ঘুৰি নাথ।
লক্ষ্মণ— দেবী! তোমাৰ আদেশে—
শুভাশুভ নকৰি বিচাৰ
কৰিলো প্ৰস্থান ময়,
নক’বা দুনাই কুবচন।
হে দেবগণ!
নিসহায় অবলাক
এৰিলোঁ শত্ৰুৰ মাজে আজি;
কৰিবা কটাক্ষ জানকীৰ প্ৰতি
নিৰ্ব্বিঘ্নে ৰক্ষিবা দেৱগণ!
দিলো এই ৰেখা দেবী।
নহয় ৰিপুৰ সাধ্য লঙ্ঘিব ইয়াক—
নোৱাৰে কৰিব শত্ৰু ভিতৰে প্ৰবেশ,