সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
সীতা হৰণ নাটক।


অন্তিম কালত—
সোঁৱৰিবা অৱশ্যে ই কথা।
নাশিলা নাশিলা তুমি লঙ্কাৰ গৌৰৱ!
ৰাক্ষসৰ নাথ!
মানিলোঁ আদেশ
বলা যাওঁ পঞ্চৱতী
দেখোঁ সেই ৰাঘৱৰ অৰুণ চৰণ
কৰোঁ অভাগাৰ এই জীৱন সাৰ্থক।
ৰাৱণ— প্ৰশংসিলো এতিয়াহে ময়।
সহস্ৰ হস্তীৰ বল গাত
মায়ায় ঈশ্বৰ তুমি—
কিয় কৰা ভয় ৰাঘৱক?
কৰিলো প্ৰতিজ্ঞা এই,
তোমাৰ কৃপাত যদি হয় সীতা লাভ
অৰ্দ্ধলঙ্কা অকপটে কৰিম প্ৰদান,
হ’বা তুমি অৰ্দ্ধ লঙ্কেশ্বৰ।
মাৰিচ— সত্য কথা!
যদি হয় জানকীক লাভ
অৰ্দ্ধ লঙ্কেশ্বৰ হ’ম সুবৰ্ণ লঙ্কাৰ।
কিন্তু! নেদেখোঁ লক্ষণ তাৰ,