পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
সীতা হৰণ নাটক।


মাৰিচ— নেভাবো নিজৰ হেতু—
যাব এই ক্ষুদ্ৰ প্ৰাণ
নাই তাত একো দুখ মোৰ;
কিন্তু, একৰ দোষত
সহস্ৰ প্ৰাণীৰ নাশ
নিতান্ত তোমাৰ গৰিহিত।
লঙ্কেশ্বৰ!
তিৰী বাক্য শুনি
পশু তুল্য হ’লা তুমি
ভ্ৰষ্ট হ’ল হিতাহিত জ্ঞান।
এৰিলা প্ৰাণৰ মায়া,
এৰিলা ৰাজাৰ ধৰ্ম্ম,
চিন্তিলা ৰাজ্যৰ দ্ৰোহ তুমি;
ৰাজনীতি কৰি অবিচাৰ
জলাঞ্জলী দিলা আজি—
পত্নী পুত্ৰ ৰাজ্যৰ মমতা!
অবুজন তুমি!
দিলো মই জ্ঞান নীতি
নেমানিলা বাক্য মোৰ তুচ্ছভাব কৰি।
দেখিবা প্ৰত্যক্ষে তাৰ যেতিয়া প্ৰমাণ,

[ ৬ ]